Zlecanie pracy w porze nocnej wiąże się z obowiązkiem przestrzegania kilku zasad. Pracownik wykonujący zadania niebezpieczne lub wymagające dużego wysiłku nie może pracować dłużej niż 8 godzin na dobę. W nocy świadczyć pracy nie mogą też m.in. kobiety w ciąży oraz niepełnosprawni.

Definicja pory nocnej

Kodeks pracy definiuje porę nocną jako osiem godzin między 21 a 7. Za pracownika pracującego w nocy uznaje natomiast tego, którego czas pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.

Normy czasowe pracy w nocy

Zlecanie pracy w porze nocnej wiąże się z obowiązkiem przestrzegania pewnych ram czasowych. Nie może ona przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli jest szczególnie niebezpieczna albo związana z dużym wysiłkiem fizycznym czy umysłowym. Przepis ten nie dotyczy jedynie:

  • pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
  • przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.

Dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej

Osoba pracująca w porze nocnej ma prawo do wyższej pensji z tego tytułu. Przysługuje jej dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości co najmniej 20% minimalnej stawki godzinowej.

Kiedy praca w nocy jest zabroniona

Nie każdy może pracować w porze nocnej. Przepisy zabraniają zlecania pracy nocnej:

  • kobietom w ciąży,
  • pracownikom opiekujących się dzieckiem do 4 lat bez ich zgody,
  • pracowników młodocianych,
  • pracowników niepełnosprawnych.