Kodeks pracy gwarantuje minimalny poziom ochrony pracownikom wykonującym pracę w Polsce, którzy zatrudnieni są przez pracodawców mających siedzibę za granicą. Pracodawca zagraniczny, kierujący pracownika do pracy w Polsce w związku z realizacją umowy zawartej przez tego pracodawcę z podmiotem zagranicznym, w zagranicznym oddziale tego pracodawcy bądź jako agencja pracy tymczasowej, zobowiązany jest zapewnić mu warunki zatrudnienia nie mniej korzystne od tych, które przewidują przepisy polskiego prawa. Warunki te dotyczą: norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego, wymiaru urlopu wypoczynkowego, minimalnego wynagrodzenia za pracę, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, bezpieczeństwa i higieny pracy, uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem, zatrudniania młodocianych, zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, przestrzegania przepisów o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Oznacza to, że jeśli pracodawca zagraniczny wysyła swojego pracownika do Polski i, np. wynagrodzenie pracownika jest niższe niż to wynika z polskich przepisów o minimalnym wynagrodzeniu (w chwili obecnej jest to 1126 zł brutto), to pracodawca jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia w kwocie nie mniejszej niż minimalne wynagrodzenia za pracę, która wykonywana jest na terytorium Polski. Ponadto jeżeli np. zgodnie z prawem kraju, któremu podlega stosunek pracy pracownika pracującego w Polsce, wymiar jego urlopu wypoczynkowego jest niższy od tego, jaki wynika z przepisów prawa polskiego, pracownik nabywa prawo do urlopu w wymiarze wyższym, zgodnie z polskimi przepisami.
Omówione zasady nie chronią pracowników, którzy wykonują wstępne prace montażowe poza budownictwem przez okres nie dłuższy niż osiem dni w ciągu roku oraz załóg na morskich statkach handlowych, jeżeli pracodawca ma siedzibę w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Pamiętać należy, że zasady te obowiązują nie tylko pracowników wysyłanych przez pracodawców mających siedzibę w Unii Europejskiej, ale wszystkich pracowników wysyłanych do pracy w Polsce. Z jednej strony, gwarantować ma to poszanowanie minimalnych standardów praw pracowniczych. Z drugiej, sprzyjać uczciwej konkurencji między pracodawcami polskimi a pracodawcami z innych państw, w których przepisy prawa pracy nakładają na pracodawcę mniejsze obowiązki.