Umowa o zakazie konkurencji powinna zawierać wyliczenie form działalności, działań pracownika, które uznane zostaną za działalność konkurencyjną wobec pracodawcy. W doktrynie oraz w orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, iż działalność pracownika może zostać uznana za konkurencyjną, o ile pokrywa się chociażby w części z zakresem podstawowej lub ubocznej działalności pracodawcy oraz narusza interes pracodawcy lub mu zagraża (wyrok SN z 24 września 2003 r., I PK 411/02). Należy pamiętać również, iż zakaz konkurencji nie może być sformułowany zbyt szeroko. Nie można zabronić pracownikowi prowadzenia jakiejkolwiek dodatkowej działalności, bez sprecyzowania jej rodzaju. Objęcie zakazem konkurencji wszelkiej działalności, a zatem także działalności niezwiązanej z działalnością prowadzoną przez pracodawcę, skutkować będzie nieważnością umowy.
Podstawa prawna
Art. 1012 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn.zm.).

Odpowiedzi Udzielił Michał Synowiec, radca prawny DLA Piper Wiater sp.k.