Ustawę poparło jednogłośnie 87 senatorów, nikt było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.
Środowisko osób z niepełnosprawnościami od dawna postuluje, by legitymacje - dziś przypominające te szkolne - zostały zastąpione plastikowymi kartami. Początkowo miało się to stać już w tym roku, ale - jak twierdzi MRPiPS - poprzedni rząd nie zostawił na ten cel środków.
W projekcie nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej, zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw, autorstwa grupy posłów PiS, proponowano przesunięcie terminu wejścia w życie zmian związanych z wprowadzeniem nowych legitymacji poświadczających niepełnosprawność i jej stopień - do października 2017 r. Po pracach w Sejmie, gdzie organizacje działające na rzecz osób z niepełnosprawnościami i część posłów, domagali się przyspieszenia terminu, termin ustalono na 1 sierpnia 2017 r.
Nowelizacja dotyczy także składu Krajowej Rady Konsultacyjnej ds. Osób Niepełnosprawnych działającej przy pełnomocniku rządu ds. niepełnosprawnych. W jej składzie będą zarówno przedstawiciele administracji rządowej, samorządów, jak i pracodawców, związków zawodowych oraz organizacji pozarządowych - ci ostatni, w liczbie 20 osób, co oznacza, że cała rada będzie liczyć nawet powyżej 30 członków.
Rada ma być organem społecznym i opiniodawczym dla pełnomocnika rządu, także głosem środowiska osób z niepełnosprawnościami, w myśl zasady "nic o nas bez nas". Będzie mogła powoływać ekspertów, zlecać przeprowadzanie badań i opracowanie ekspertyz związanych z realizacją jej zadań.
Nowela określa także wymogi wobec kandydata na przewodniczącego Polskiej Rady Języka Migowego; początkowo projekt zakładał, że przewodniczącym może być osoba, która ma wykształcenie lub doświadczenie w zakresie wybranego języka lub systemu językowo-migowego. Po pracach w Sejmie ustalono, że ma znać co najmniej dwa języki - polski język migowy i język polski.
Regulacja dotyczy też tworzonych w zakładach pracy chronionej funduszów rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z prawem, jego środki przeznaczane są na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W przypadku ich wydania niezgodnie z przeznaczeniem, pracodawca jest obowiązany do zwrotu i płaci karę na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Ustawa wskazuje, że na równi z niezgodnym przeznaczeniem środków funduszu rehabilitacji traktuje się nieprzekazanie środków na ten fundusz.