Pracodawca, który w trakcie roku kalendarzowego zatrudnia pracownika, jest obowiązany udzielić mu urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia pozostałego do końca tego roku. Zatem w przypadku zatrudnienia pracownika z dniem 1 września 2008 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony wymiar urlopu wyniesie 4/12 z 26 dni, tj. 9 dni urlopu. Brak informacji w świadectwie pracy o wymiarze urlopu wykorzystanego u poprzedniego pracodawcy nie może obciążać kolejnego pracodawcy zatrudniającego pracownika w tym samym roku kalendarzowym. Celem
przepisów o urlopie w wymiarze proporcjonalnym jest bowiem obciążenie wszystkich pracodawców zatrudniających pracownika w danym roku kalendarzowym wymiarem urlopu odpowiadającym okresowi zatrudnienia u każdego z nich.
Niezależnie zatem od niepełnej treści
świadectwa pracy wydanego przez poprzedniego pracodawcę pracownik powinien wykorzystać u niego urlop co najmniej w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia (8/12 z 26 dni, tj. 16 dni urlopu) albo otrzymać ekwiwalent pieniężny za 16 dni urlopu.
• Art. 1551, 1553 i 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy trzeba stosować zasady proporcjonalności
W 2008 roku przyjąłem do pracy na dwumiesięczny okres próbny pracownika, który w tym roku podjął pracę po raz pierwszy. Jestem dla tego pracownika trzecim z kolei pracodawcą. Czy ustalam dla niego urlop w wymiarze proporcjonalnym?
Przez cały rok kalendarzowy, w którym pracownik podejmuje pracę po raz pierwszy, pracodawca ustala dla niego urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym. Zasadą jest bowiem, że pracownik w roku kalendarzowym, w którym podjął pierwszą w życiu pracę na podstawie umowy o pracę, uzyskuje
prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Zatem z upływem zarówno pierwszego, jak i drugiego miesiąca okresu próbnego pracownik nabędzie prawo do urlopu w wymiarze 1/12 z 20 lub z 26 dni urlopu. Przy obliczaniu 1/12 z 20 lub z 26 dni urlopu przepisy kodeksu pracy nie przewidują zaokrąglania niepełnego dnia urlopu w górę do pełnego dnia, tak jak ma to miejsce przy ustalaniu urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym dla pracownika uprawnionego do kolejnego urlopu wypoczynkowego. Wymiar urlopu wypoczynkowego z upływem każdego z dwóch miesięcy okresu próbnego wyniesie zatem 13 godzin i 20 minut lub 17 godzin i 20 minut, w zależności od tego, czy pracownik z upływem roku pracy miałby prawo do 20 czy też do 26 dni urlopu wypoczynkowego.
• Art. 153 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy wymiar etatu ma wpływ na urlop
Z dniem 15 marca 2008 r. zatrudniłem pracownika z 20-letnim stażem pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze 1/2 etatu. Do końca lutego 2008 r. pracownik ten wykonywał pracę u poprzedniego pracodawcy w pełnym wymiarze czasu pracy. Czy zmiana wymiaru czasu pracy ma wpływ na wymiar urlopu wypoczynkowego tego pracownika?
Wymiar urlopu wypoczynkowego uzależniony jest nie tylko od łącznego okresu zatrudnienia, poziomu wykształcenia i tzw. okresów zaliczalnych do okresu zatrudnienia (np. okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych), ale także od wymiaru czasu pracy, w jakim pracownik wykonuje pracę. Fakt zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego oznacza obowiązek ustalenia pracownikowi wymiaru urlopu w proporcji do okresu zatrudnienia przypadającego do końca roku kalendarzowego, przy czym należy także brać pod uwagę, czy pracownik jest zatrudniony w pełnym, czy też w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Zatem w przedstawionym stanie faktycznym pracownik ma prawo do urlopu w wymiarze 10/12 z 13 dni, tj. do 11 dni urlopu, bowiem wykonuje pracę na pół etatu, zaś okres zatrudnienia przypadający do końca 2008 r. wyniesie 10 miesięcy (niepełny miesiąc pracy w marcu należy potraktować tak, jakby pracownik pozostawał w zatrudnieniu przez cały miesiąc). Łączny wymiar urlopu wypoczynkowego za 2008 rok przypadający u obu pracodawców nie może jednak przekroczyć 26 dni. Zatem jest istotne, ile dni urlopu wypoczynkowego pracownik wykorzystał u pracodawcy, u którego pozostawał w zatrudnieniu w styczniu i lutym 2008 r. Stosowna informacja w tej sprawie powinna być zawarta w świadectwie pracy wydanym przez poprzedniego pracodawcę. Z treści świadectwa pracy może wynikać, że pracownik wykorzystał u tego pracodawcy np. 20 dni urlopu, co oznaczałoby, że kolejny pracodawca jest obowiązany do udzielenia w 2008 roku jedynie sześciu dni urlopu wypoczynkowego.
• Art. 153, art. 154 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy można zmniejszyć wymiar urlopu
W związku z łączeniem się zakładów pracy przejąłem od poprzedniego pracodawcy 25 pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony. Przejęcie nastąpiło 15 maja 2008 r. Obecnie pracownicy wnioskują o udzielenie im urlopów wypoczynkowych w pełnym wymiarze (po 26 dni), bowiem u poprzedniego pracodawcy nie wykorzystali urlopu. Uważam, że powinienem udzielić tym pracownikom urlopu w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia przypadającego od 1 czerwca do końca 2008 r., tj. w wymiarze 7/12 z 26 dni. Czy mam rację?
Przejęcie pracowników w trybie wynikającym z przepisów art. 231 k.p., a więc bez rozwiązywania umów o pracę u poprzedniego pracodawcy i nawiązywania nowych umów o pracę z pracodawcą przejmującym pracowników, oznacza, że nowy pracodawca automatycznie wstępuje w istniejące stosunki pracy, stając się stroną wcześniej zawartych umów o pracę. Konsekwencją tej konstrukcji prawnej jest przejęcie przez nowego pracodawcę wszystkich zobowiązań ze stosunku pracy wynikających z wcześniej nawiązanych umów o pracę. W sferze prawa urlopowego oznacza to, że nowy pracodawca powinien udzielić pracownikom urlopu w pełnym wymiarze przysługującym im w 2008 roku, a więc w wymiarze 26 dni.
• Art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy trzeba uwzględnić niepełny miesiąc
Poprzedni pracodawca zatrudniał pracownika do 5 lutego 2008 r. Ja nawiązałem z nim umowę o pracę od 11 lutego. Czy ustalając dla tego pracownika urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym, powinienem uwzględnić także miesiąc luty?
Jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu w tym samym miesiącu kalendarzowym u kolejnych pracodawców, to pierwszy z nich jest obowiązany ustalić za taki miesiąc urlop w wymiarze proporcjonalnym. Zatem urlop w wymiarze proporcjonalnym za luty obciąży poprzedniego pracodawcę.
• Art. 1552a par. 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy zmiana wymiaru etatu zmniejszy urlop
Przychyliłem się do wniosku pracownika dotyczącego zmiany wymiaru czasu pracy. Od 1 września 2008 r. pracownik ten będzie wykonywać pracę w wymiarze 3/4 etatu, a nie jak dotychczas w pełnym wymiarze czasu pracy. Ta modyfikacja warunków zatrudnienia nastąpiła na mocy porozumienia stron, bez rozwiązywania umowy o pracę. Czy ma to wpływ na wymiar urlopu wypoczynkowego tego pracownika?
Ze względu na to, że przepisy kodeksu pracy stanowią o ustalaniu wymiaru urlopu wypoczynkowego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy, każda zmiana wymiaru czasu pracy, także w okresie trwającego zatrudnienia, powinna powodować odpowiednie modyfikacje wymiaru urlopu wypoczynkowego należnego pracownikowi. W przedstawionym stanie faktycznym należy zatem odrębnie ustalić wymiar urlopu należny pracownikowi za okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy i przysługujący pracownikowi za okres pracy na 3/4 etatu. Ustalając te wymiary urlopu, należy stosować przepisy dotyczące urlopu w wymiarze proporcjonalnym, mimo że nie doszło do rozwiązania umowy o pracę. Zatem pracownik za rok 2008 powinien otrzymać urlop w wymiarze: 8/12 z 20 lub 26 dni (za okres od 1 stycznia do 31 sierpnia 2008 r.) i 4/12 z 15 lub z 20 dni (za okres od 1 września do 31 grudnia 2008 r.). Łączny wymiar urlopu wyniesie zatem 19 dni (14+5) - dla pracownika zatrudnionego krócej niż dziesięć lat - i 25 dni (18+7) - dla pracownika zatrudnionego co najmniej dziesięć lat. Pracownik mógł oczywiście do dnia zmiany wymiaru czasu pracy wykorzystać już urlop wypoczynkowy w znacznie wyższym wymiarze niż wynikający z przepisów o urlopie proporcjonalnym, np. mógł wykorzystać 26 dni urlopu. W takim przypadku nie ma oczywiście podstaw do potrącania pracownikowi części urlopu wykorzystanego ponad proporcjonalny wymiar.
• Art. 1551 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Czy przerwa w pracy zmniejszy urlop
Pracownik rozwiązał umowę o pracę z poprzednim pracodawcą 31 stycznia. Ja zatrudniłem go od 1 lipca na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownik jest zdania, że nie może stracić urlopu wypoczynkowego za okres, w którym pozostawał bez pracy (pięć miesięcy). Ja się z tym nie zgadzam. Czy mam rację?
Pracodawca zatrudniający pracownika w trakcie roku kalendarzowego jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia przypadającego do końca roku kalendarzowego. W przedstawionym stanie faktycznym wymiar urlopu wypoczynkowego wyniesie zatem 6/12 z 20 lub z 26 dni, w zależności od tego, czy pracownik ma łączny okres zatrudnienia wynoszący mniej niż dziesięć lat, czy co najmniej dziesięć lat. Można zatem powiedzieć, że pracownik w danym roku kalendarzowym traci część urlopu wypoczynkowego, jeżeli pomiędzy kolejnymi umowami o pracę ma przerwę. W konkretnym stanie faktycznym mimo przerwy w zatrudnieniu pracownik może jednak w praktyce skorzystać z wyższego wymiaru urlopu wypoczynkowego, niż wynikałoby to z ustalenia wymiaru urlopu w proporcji do okresów zatrudnienia przypadających w danym roku kalendarzowym. Do dnia rozwiązania poprzedniej umowy o pracę pracownik mógł przecież wykorzystać w naturze większą liczbę dni urlopu niż wynikająca z proporcjonalnego jego wymiaru. Podobnie kolejny pracodawca może podjąć korzystną dla pracownika decyzję i udzielić mu większej liczby dni urlopu niż wynikająca z okresu zatrudnienia przypadającego do końca roku kalendarzowego. Jednak łączny wymiar urlopu nie powinien przekroczyć 20 lub 26 dni, czyli wymiaru określonego przepisami kodeksu pracy, chyba że przepisy obowiązujące u danego pracodawcy (np. układ zbiorowy pracy) przewidują wyższy wymiar urlopu.
• Art. 1551 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).