Zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia, nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Tak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Wstrzymano wypłatę świadczeń chorobowych. ZUS nie płaci, bo kontroluje
Wstrzymano wypłatę świadczeń chorobowych. ZUS nie płaci, bo kontroluje

Zobacz również
Zasiłek chorobowy nie może w konsekwencji przysługiwać tylko za okres, kiedy była świadczona praca zarobkowa. Wypowiadał się na ten temat także Sąd Najwyższy w wyroku z 4 października 2018 r., sygn. akt III UZP 5/18, w którym uznał, że zasada ta nie obowiązuje bezwzględnie. W rozpatrywanej sprawie stwierdził, że wykonywania marginalnej umowy zlecenia w okresie orzeczonej niezdolności do pracy, które nosiło znamiona podstępu, groźby lub wprowadzenia w błąd zleceniobiorcy, nie powinno być kwalifikowane jako kontynuowanie działalności zarobkowej wykluczające prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu pracowniczego tytułu ubezpieczenia chorobowego za cały okres wykonywania takiej działalności zarobkowej. Zdaniem SN ubezpieczony nie powinien być pozbawiony świadczeń chorobowych za cały okres po ustaniu pracowniczego tytułu ubezpieczenia chorobowego, w którym nie uzyskiwał żadnych dochodów lub uzyskał dochody marginalne poniżej progu najniższego wynagrodzenia za pracę.
Podstawa prawna
• art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 645; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 60)