Dymisja Jarosława Gowina pokazuje, że najgorętszym krzesłem w rządzie Donalda Tuska jest resort, od którego Platforma chciała się trzymać z dala. Marek Biernacki jest piątym szefem Ministerstwa Sprawiedliwości od momentu, gdy władzę przejął Tusk. Żaden z innych resortów nie przeżył takich roszad.
Gdy w 2007 r. PO dochodziła do władzy, jednym z jej sztandarowych projektów był rozdział stanowiska prokuratora generalnego od ministra sprawiedliwości. To jeden z głównych pomysłów na odróżnienie się od PiS. Nominacja prof. Zbigniewa Ćwiąkalskiego na szefa tego resortu miała upewnić opinię publiczną, że PO nie traktuje tej teki jako jednej z tych obsadzanych politycznie. Ale potem nominacje dotyczyły już tylko polityków. Jarosław Gowin był najbardziej kontrowersyjnym.
Błaszczak: Chaos w koalicji. Tusk szuka tematów zastępczych, żeby przykryć swoją niekompetencję

Zobacz również
Premier zapewniał wczoraj, że zmiana szefa resortu sprawiedliwości nie wstrząśnie rządem ani koalicją, która ma kilkugłosową większość w Sejmie. – Kilka dni namysłu i refleksji było poświęcone temu, by zapewnić trwałość koalicji i pewną większość w parlamencie. Niezależnie od planów ministra Gowina ta dymisja nie doprowadzi do złamania większości – zapewniał, choć dodawał, że podczas ostatnich rozmów z byłym już ministrem ten deklarował, że jego miejsce jest w PO.
Kolejny na tym fotelu polityk PO Marek Biernacki był już wcześniej ministrem, ale spraw wewnętrznych i administracji w czasach rządu Jerzego Buzka. Podobnie jak Gowin zaliczany jest w PO do konserwatystów, ale nie ma takiego politycznego temperamentu. – Celem Marka jest uspokoić sytuację – mówi osoba z PO. O planach nowego ministra niewiele wiadomo. On sam nie chce się wypowiadać do momentu otrzymania nominacji.
Jak się dowiedzieliśmy, Biernacki od kilku dni zbierał opinie o projekcie ustawy o prokuraturze, który przygotował Gowin. Konsultował się z prokuratorskimi autorytetami, co może oznaczać zmiany w projekcie, krytykowanym przez środowisko prawnicze. Wyzwaniem dla Biernackiego będzie też próba prawnego uregulowania działań operacyjnych służb specjalnych i policji. Prace nad projektem ustawy o czynnościach operacyjno-śledczych były prowadzone jeszcze w zeszłej kadencji, ale nie ujrzała ona światła dziennego. Z otoczenia Biernackiego dochodzą sygnały, że położy na to nacisk zwłaszcza po ostatnim wyroku w sprawie operacji CBA wobec Beaty Sawickiej. Kolejnym argumentem jest spodziewane wkrótce orzeczenie TK, który część czynności operacyjnych i ich podstaw prawnych może zdelegalizować. Skargi wystosowali rzecznik praw obywatelskich, a także prokurator generalny Andrzej Seremet.
Wreszcie nowy szef będzie musiał się zająć kwestią uregulowań dotyczących ludzkich zarodków. – Ma się zabrać do roboty tak, abyśmy nie mieli wątpliwości, co jest w tej sprawie dozwolone, a co jest niedozwolone – powiedział Tusk. To sprawa, którą opisywaliśmy jako pierwsi. Prokuratura wyjaśnia, czy w Poznaniu nie niszczono zarodków. Wypowiedzi Gowina w kontekście tych wydarzeń, m.in. o prawdopodobnych eksperymentach niemieckich lekarzy, stały się bezpośrednim powodem jego dymisji. – Wziąłem po raz kolejny na klatę tłumaczenie ministra Gowina, a ono nie okazało się precyzyjne – uzasadniał dymisję Tusk.
Zwolniony minister mówił wczoraj o swoich osiągnięciach, na pytania polityczne nie odpowiadał. – Decyzję o moim odwołaniu traktuję jako naturalną. Będę nadal ciężko pracował na rzecz tych celów, które zawsze przyświecały mi w polityce – powiedział Gowin.
Premier kazał Biernackiemu zająć się sprawą zarodków
Co dobrego zrobił Jarosław Gowin

Deregulacja i reorganizacja – to dwa hasła, które przylepiły się do odchodzącego ministra sprawiedliwości. Uwalnianie zawodów budzi opór zainteresowanych, ale u pozostałych spotyka się z aplauzem. Minister odniósł tu sukces – ustawa deregulująca pierwszych 50 profesji czeka na przyjęcie przez Senat. Projekty dotyczące kolejnych są w konsultacjach. Resort Gowina był też inicjatorem zmian , które spowodowały awans Polski w rankingu Doing Business. Ale reorganizacja 79 najmniejszych sądów rejonowych zatrzęsła posadą ministra. Lokalne elity i PSL nie kryły oburzenia i nadal próbują te zmiany zastopować. Jarosław Gowin zostawia po sobie kilka ważnych projektów. Np. konglomerat nowelizacji prawa karnego – proceduralnego i materialnego – w połączeniu z propozycją nowego prawa o prokuraturze. W powijakach tkwią rewolucyjne rekomendacje zmian do prawa upadłościowego. Mają ułatwić rozsądne bankructwa w rozsądnym czasie.