Zasiłek chorobowy przysługuje osobie, która z powodu choroby stała się czasowo niezdolna do pracy, o ile jest ubezpieczona - obowiązkowo lub dobrowolne - i gdy spełnia dodatkowe warunki.
Niezdolność do pracy powinna więc powstać w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, czyli ustania zatrudnienia. Choroba musi przy tym trwać co najmniej 30 dni bez przerwy. Przy chorobie zakaźnej, kiedy okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, termin wydłuża się do 3 miesięcy od momentu ustania ubezpieczenia.Ponadto niezbędny jest też okres wyczekiwania, który wnosi 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego przy ubezpieczeniu obowiązkowym i 90 dni przy ubezpieczeniu dobrowolnym.
Przez pierwszy okres choroby, czyli 33 dni, pracownik otrzyma wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy. Od 34 dnia niezdolności do pracy ZUS wyręcza pracodawcę i wypłaca osobom ubezpieczonym zasiłek chorobowy. W przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia, pracodawca wypłaci świadczenie przez 14 dni, a od począwszy od 15 dnia zasiłek wypłaci ZUS.
Większość chorych pracowników otrzyma wynagrodzenie i zasiłek w wysokości 80 procent normalnego wynagrodzenia, które ulegają jednak obniżeniu do 70 proc,. gdy chory przebywa w szpitalu. Na 100 proc. świadczenia mogą liczyć tylko ofiary wypadku przy pracy, chore kobiety w ciąży i osoby oddające komórki bądź narządy.
Niezdolny do pracy może jednak pobierać zasiłek chorobowy przez okres nie dłuższy niż 182 dni, a w przypadku gruźlicy oraz gdy niezdolność do pracy przypada na okres ciąży - przez maksymalnie 270 dni.