Chociaż Bank Gospodarstwa Krajowego powstał w 1924 r. z inicjatywy premiera Władysława Grabskiego, to utożsamiany był przed wojną z Góreckim, który funkcję prezesa objął trzy lata później. To częsty w tamtym okresie przykład wojskowego, który po przewrocie majowym trafił na stanowisko wrządzie lub okolicach. Górecki był żołnierzem Legionów. Wsławił się organizacją buntu II Brygady po ogłoszeniu pokoju brzeskiego (groziła mu za to kara śmierci).
Jako szef BGK stał się jedną z najważniejszych osób w gospodarce II RP. Kierowany przez niego bank pozyskiwał środki po to, by udzielać długoterminowych kredytów rządowi, innym bankom czy przedsiębiorstwom. Angażował się też kapitałowo w firmy –te, które przez rząd były uznawane za strategiczne, lub takie, które wpadały wkłopoty finansowe. Tak doszło do powstania „koncernu BGK”, wktórym pierwszoplanową rolę grał Górecki.
ikona lupy />
Dziennik Gazeta Prawna
Już zracji pełnionej funkcji był postacią znaną. Sam dołożył do tego solidną porcję anegdot. Jak ta, że na wiadomość owyborze Józefa Piłsudskiego na prezydenta RP (Piłsudski odmówił), złożył otym meldunek pomnikowi księcia Poniatowskiego. Książę podobno ani drgnął. Górecki to nie tylko wojskowy, prawnik (z wykształcenia) czy finansista, ale też miłośnik kultury fizycznej. To on był założycielem Wojskowego Klubu Sportowego „Legia” wWarszawie iwspółtwórcą piłkarskich rozgrywek ligowych wnaszym kraju.