Dlatego firma postanowiła zwracać część kosztów dojazdu samochodem prywatnym, na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania oraz odrębnej umowy z pracownikiem. Świadczenie to ma zamiar traktować jako przychód ze stosunku pracy.
W związku z powyższym przedsiębiorca zadał organowi rentowemu pytanie, czy kwota częściowego zwrotu kosztów dojazdu własnym samochodem do zakładu pracy przez pracownika, stanowiąca jego przychód, będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
W opinii wnioskodawcy suma ta będzie wyłączona w oparciu o par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne lub rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2236). Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
W jego ocenie, pojęcie „korzyści materialne” nie może zostać ograniczone jedynie do ekwiwalentów niepieniężnych, gdyż każda forma świadczenia, w tym także zwrot środków za przejazdy, mieści się w tej definicji. Argumentował przy tym, że wypłacana pracownikom kwota nie powiększy ich majątku, jest to jedynie zwrot kosztów, jakie muszą ponieść w związku z koniecznością terminowego dojazdu własnym transportem do zakładu pracy.
Z kolei ograniczenie pojęcia „środki lokomocji” jedynie do komunikacji publicznej lub transportu zapewnionego przez pracodawcę, w opinii wnioskodawcy, byłoby nieuprawnionym zawężeniem. Zdaniem przedsiębiorcy nie bez znaczenia powinien pozostać fakt, iż nie ma on technicznej możliwości zapewnienia pracownikom refundacji zakupu biletów komunikacji publicznej, gdyż takowa w tym rejonie nie istnieje.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku miał jednak odmienne zdanie. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że zgodnie z treścią par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nie każde świadczenie może korzystać z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. A już na pewno nie przychody, które przybierają postać pieniężną. Natomiast z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że jego pracownicy będą otrzymywać właśnie tego typu ekwiwalent. Dlatego w ocenie organu częściowy zwrot kosztów dojazdu własnym autem do zakładu pracy, jako świadczenie o charakterze pieniężnym, nie może korzystać z wyłączenia.
ORZECZNICTWO
Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku z 19 kwietnia 2017 r., DI/100000/43/449/2017.