Firma planuje zaoferować swoim pracownikom świadczenia pozapłacowe. Będą oni mogli zakupić towary lub usługi po obniżonej cenie, wykorzystując przydzielane im co miesiąc punkty jako rabaty cenowe. Ich liczba będzie wynikała z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce.
System umożliwi pracownikom dokonanie samodzielnego wyboru jednego lub kilku benefitów spośród oferowanych przez dostawcę świadczeń. Dostępne będą m.in. abonamenty na prywatną opiekę medyczną, grupowe ubezpieczenia na życie, karty sportowo-rekreacyjne, bilety do kina, krajowe i zagraniczne wycieczki czy kursy językowe.
Pracownicy biorący udział w systemie rabatowym będą musieli pokryć różnicę pomiędzy ceną detaliczną produktu czy usługi a rabatem otrzymanym poprzez wykorzystanie punktów.
W związku z tym, że pracownicy uzyskają korzyści materialne w postaci świadczeń nabywanych po cenie niższej niż detaliczna, będzie to stanowić ich przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Firma miała jednak wątpliwości, czy musi doliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe wartość wybranych przez pracownika świadczeń, które częściowo pokrywa on, a częściowo pracodawca.
W ocenie wnioskodawcy w takim przypadku nie powstanie obowiązek doliczania do podstawy wymiaru składek wartości tych świadczeń. Zgodnie bowiem z par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1106) „podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów i usług”. Zdaniem spółki spełnia ona wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu. Dlatego – w jej ocenie – wartość świadczeń z systemu rabatowego nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznał jednak takie podejście za nieprawidłowe.
W ocenie organu pracownicy w ramach systemu rabatowego, o którym mowa we wniosku, faktycznie będą otrzymywać świadczenie o charakterze pieniężnym. Dlaczego? Środki pieniężne wymieniane będą bowiem na punkty w systemie rabatowym, a nie na konkretne artykuły, przedmioty lub usługi. Dopiero posiadając ich określoną liczbę, pracownik będzie mógł je spożytkować na wybrane świadczenie.
Dlatego, w ocenie organu, powyższy system wypłat nie spełnia warunków do skorzystania z wyłączenia określonego w par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, bowiem obejmuje on jedynie te przychody, które przybierają postać niepieniężną.
Decyzja ZUS Oddział w Gdańsku z 23 lutego 2017 r., DI/100000/43/190/2017.