W mojej klasie prawie każdy ma telefon, smartfon lub komputer. Ciągle z nich korzystamy, dzwonimy do siebie, piszemy, gadamy na czatach. Dla mnie to oczywiste, że z każdym kolegą mogę się tak kontaktować. Wieczorami ciągle miga mi ikonka „gadanko klasowe”, koledzy piszą, żebym dołączył do jakiejś wspólnej gry.

A co by było, gdyby jeden z nas nie miał żadnego takiego urządzenia? Zadaliście sobie kiedyś pytanie, czy kolega bez smartfona, komputera, tableta też byłby fajnym kolegą? Ja próbowałem ostatnio sobie na nie odpowiedzieć. I co? I myślę, że to wcale nie taka prosta sprawa, bo przyzwyczailiśmy się już do używania wszystkich tych urządzeń. Znam nawet takich, co są od nich uzależnieni i więcej czasu spędzają z urządzeniem niż z kolegą lub koleżanką. Czytałem gdzieś, że ktoś używał smartfona bez przerwy nawet 30 godz. Oj, moja mama by na to nie pozwoliła :).
Często dzieci kupują sobie coraz nowsze i nowsze modele i w klasie się tym chwalą, a takiemu koledze z gorszym telefonem lub bez niego może się zrobić przykro. Często ci, co mają najlepsze telefony, mają dużo znajomych, bo wszyscy chcą się z nimi przyjaźnić. Ale czy dlatego, że oni są fajni, czy dlatego że fajne są ich telefony?
Nowe technologie są super, ale naprawdę extra jest kopanie piłki na boisku, wspólna jazda na rowerze, jedzenie popcornu w kinie czy siedzenie w pokoju i gadanie o marzeniach. Do tego w ogóle nie trzeba telefonu czy komputera. Najważniejsze, żeby był ktoś, na kim możesz zawsze polegać. Kolega bez smartfona może być super kolegą, ale ten ze smartfonem też. Przyjaźń nie zależy od tego, co masz. Możesz rozmawiać przez iPhona 12 lub 13 i wiedzieć, że słucha cię prawdziwy przyjaciel i możesz opowiedzieć o swoich problemach komuś, kto w ogóle nie wie, że takie modele istnieją.
Przyjaźń to fajna sprawa, dobrze jest mieć sprawdzonych kolegów i zupełnie nieważne jest, czy ze smartfonem czy bez. Trzeba tylko uważać, żeby to smartfon nie stał się naszym najlepszym i jedynym przyjacielem!!! :)