Jak czytamy na stronach rządowych, izolacja domowa jest stosowana u pacjentów, którzy mają dodatni wynik badania w kierunku koronawirusa SARS-CoV-2 i nie mają objawów choroby lub wykazują łagodne, umiarkowane objawy choroby COVID-19 (np. stan podgorączkowy, kaszel, ból gardła, osłabienie). Samo pojęcie izolacji domowej zostało zawarte w ustawie o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zgodnie z jej art. 34 w celu zapobiegania szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych osoby chore na chorobę zakaźną albo podejrzane o zachorowanie na nią mogą podlegać obowiązkowej hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych.
Ustawa z 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 wprowadzi natomiast zmiany do ustawy zasiłkowej. Zgodnie z nią na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktowane będzie poddanie się obowiązkowi izolacji w warunkach domowych albo izolacji. Oznacza to, że osoba niemająca objawów COVID-19, ale mająca pozytywny wynik testu, będzie miała prawo do świadczeń chorobowych, o ile oczywiście spełnia inne warunki do ich otrzymania. Otrzyma więc wynagrodzenie chorobowe, a po jego wyczerpaniu także zasiłek chorobowy. Nie będzie przy tym konieczne wystawienie zwolnienia lekarskiego przez lekarza.
Podstawa prawna
•art. 6 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 870) – w brzmieniu po wejściu w życie nowelizacji
•art. 34 z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845)
▶ Pracuję w szpitalu jako pielęgniarka. Miałam styczność z osobą chorą na COVID-19 i muszę poddać się kwarantannie. Czy będę miała prawo do podwyższonego wynagrodzenia chorobowego? Dodam, że chory, z którym miałam kontakt, to osoba z mojej rodziny.
Nie, w tym przypadku pracownik szpitala nie będzie miał prawa do wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru (przy czym warto nadmienić, że w Senacie jest już ustawa, która na powrót obniży wynagrodzenie chorobowe personelu medycznego do 80 proc., pozostawiając im prawo do 100 proc. zasiłku). Ustawa z 28 października 2020 r. dodaje do specustawy o COVID-19 art. 4g. Zgodnie z nim w okresie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ubezpieczonemu zatrudnionemu w podmiocie leczniczym, w czasie:
  • podlegania obowiązkowej kwarantannie, izolacji lub izolacji w warunkach domowych, wynikających z pozostawania w styczności z osobami chorymi na COVID-19 w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym,
  • niezdolności do pracy z powodu COVID-19 powstałej w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym
‒ przysługuje prawo do 100 proc. wynagrodzenia chorobowego, a w razie wyczerpania puli wynagrodzenia – zasiłek chorobowy, którego miesięczny wymiar wynosi 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku obliczonej na podstawie ustawy zasiłkowej. Jak widać, przepis ten wymaga, aby kwarantanna wynikała ze styczności z chorymi w miejscu pracy. Skoro więc pielęgniarka przebywa na kwarantannie, bo miała kontakt z chorym członkiem rodziny, wynagrodzenie chorobowe, a później zasiłek chorobowy, będą jej przysługiwały na normalnych zasadach.
Podstawa prawna
•art. 4g ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842) – w brzmieniu po wejściu w życie nowelizacji
▶ Pracuję na etacie. Zostałem poddany kwarantannie. Czy mogę mimo wszystko świadczyć pracę zdalną? Chciałbym otrzymywać normalne wynagrodzenie, a nie tylko 80 proc.
Praca zdalna była dopuszczalna już na podstawie obecnie obowiązujących przepisów. W takim przypadku pracownikowi przysługuje normalne wynagrodzenie za wykonaną pracę, a nie wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek. Niektórzy jednak mieli w tym zakresie wątpliwości, bo ustawa zasiłkowa traktuje przebywanie na kwarantannie na równi z niezdolnością do pracy. Ustawodawca postanowił je rozwiać i ustawą z 28 października 2020 r. wprowadził do specustawy o COVID-19 art. 4h. Zgodnie z nim w okresie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii pracownicy i inne osoby zatrudnione poddane obowiązkowej kwarantannie, za zgodą zatrudniającego, mogą świadczyć w trybie zdalnym pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie. Doprecyzowano, że w takim przypadku nie przysługuje prawo do wynagrodzenia chorobowego ani zasiłku chorobowego.
Podstawa prawna
•art. 4h ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842) – w brzmieniu po wejściu w życie nowelizacji
▶ Jestem zleceniobiorcą. Zostałem poddany kwarantannie. Nie mam żadnych objawów choroby, chciałbym świadczyć pracę zdalną. Czy mimo to otrzymam zasiłek?
W przypadku wykonywania pracy zdalnej, za którą wypłacone będzie wynagrodzenie, nie przysługuje zleceniobiorcy zasiłek chorobowy. Podobnie jak w przypadku opisywanym wyżej, dotyczącym osoby zatrudnionej na podstawie stosunku pracy, również zleceniobiorca już na podstawie obecnych przepisów mógł wykonywać pracę zdalną na kwarantannie. W takiej sytuacji nie powinien występować do ZUS ani do zleceniodawcy (jeśli to zleceniodawca jest płatnikiem zasiłków) o zasiłek chorobowy. Warto zauważyć, że nowy art. 4h specustawy o COVID-19 mówi nie tylko o pracownikach, lecz także o „osobach zatrudnionych”, co prowadzi do wniosku, że zasady te stosuje się także do zleceniobiorców. Zatem w trakcie pracy zdalnej zleceniobiorca powinien otrzymać umówione ze zleceniodawcą wynagrodzenie. W przypadku gdyby jednocześnie otrzymał zasiłek chorobowy i wynagrodzenie, zasiłek musiałby zostać zwrócony.
Podstawa prawna
•art. 4h ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842) – w brzmieniu po wejściu w życie nowelizacji