Osoby pracujące w żłobkach i klubach dziecięcych, dzienni opiekunowie oraz pomagający w opiece nad dziećmi wolontariusze muszą uzyskać orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania tego zawodu.
Ustawa o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, która w tym tygodniu może zostać uchwalona przez Sejm, określa szczegółowe wymagania, jakie muszą spełniać gminy, odnośnie do osób, które będą zatrudniać jako opiekunów w żłobku, klubie dziecięcym lub dziennego opiekuna. Dotyczą one odpowiednich kwalifikacji i doświadczenia w pracy z dziećmi. Ponadto muszą one spełnić dodatkowy warunek polegający na przeprowadzeniu badań sanitarno-epidemiologicznych.
Jan Bondar, rzecznik generalnego inspektora sanitarnego, wyjaśnia, że to pracodawca zleci wykonanie tych badań. W tym przypadku będzie to gmina, która prowadzi żłobek, klub dziecięcy lub zatrudnia opiekuna. Zasady przeprowadzania tego badania określa rozporządzenie ministra zdrowia z 2 lutego 2006 r. w sprawie badań do celów sanitarno-epidemiologicznych (Dz.U. nr 25 poz. 191). Jego koszt ponosi pracodawca.
– Lekarz może zlecić przeprowadzenie dodatkowych badań, w sytuacji gdy występuje podejrzenie zakażenia innym czynnikiem chorobotwórczym, np. gruźlicą – mówi Jan Bondar.
Na podstawie tych badań lekarz dokonuje wpisu do książeczki sanitarno-epidemiologicznej takiej osoby i wydaje orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania określonych prac.
– Badania są wykonywane nie tylko przed przyjęciem do pracy, ale też każdorazowo po przebyciu zakażenia – mówi Jan Bondar.
Dokładna lista zawodów, które im podlegają, znajduje się w rozporządzeniu ministra zdrowia z 10 lipca 2006 r. w sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby (Dz.U. nr 133 poz. 939).