Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Zgodnie ze znowelizowaną w tym roku ustawą z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1206 ze zm.) podziału środków na pomoc pieniężną rzeczywiście dokonuje kierownik tego urzędu. Artykuł 19b ust. 1 mówi jednak wprost, że ustalanie prawa do świadczenia oraz jego wypłata to zadania zlecone gminie.
Podstawą ubiegania się o pomoc jest wniosek, którego adresatem jest kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Przy czym dokument ten można wysłać bezpośrednio do tej instytucji albo przekazać do niej za pośrednictwem gminy lub stowarzyszenia kombatanckiego. Jest to ważne szczególnie wtedy, kiedy zainteresowany ma problemy z jego wypełnieniem.
We wniosku niezbędne jest ujawnienie sytuacji materialnej osoby zwracającej się o pomoc. Należy więc załączyć np. odcinek renty lub emerytury, wyciąg z rachunku bankowego, a także zaświadczenia o stanie zdrowia czy wypisy ze szpitala. Jeśli powodem wystąpienia o wsparcie są np. klęska żywiołowa, pożar lub kradzież, to gmina jest zobowiązana wystawić kombatantowi lub osobie represjonowanej zaświadczenie potwierdzające takie zdarzenie losowe. Wnioskodawcy muszą się liczyć z tym, że kierownik ośrodka pomocy społecznej sprawdzi, czy faktycznie znajdują się w trudnej sytuacji finansowej.
DGP przypomina
Kombatanci mogą uzyskać pomoc pieniężną na częściowe pokrycie kosztów zakupu wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych, dostosowanie pomieszczeń mieszkalnych do rodzaju inwalidztwa oraz opłacanie pomocy pielęgnacyjnej. Wsparcie w pierwszej kolejności otrzymują osoby, które ukończyły 85 lat.
