Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Pracodawcy muszą zaliczać do stażu pracy okresy korzystania z tych świadczeń przez zwolnionych pracowników. Brak jednak dokumentu, który by to potwierdzał.
Od 21 czerwca 2020 r. pracownicy zwolnieni z pracy w związku z COVID-19 mogą występować do ZUS o wypłatę dodatków solidarnościowych, które wprowadzono ustawą z 19 czerwca 2020 r. o dodatku solidarnościowym przyznawanym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 (Dz.U. poz. 1068; dalej: ustawa). Taki dodatek może przysługiwać maksymalnie za okres od czerwca do sierpnia 2020 r., o ile zwolniony pracownik złożył wniosek o to świadczenie do 30 czerwca br. Jeśli zaś wniosek zostanie złożony w lipcu, to dodatek solidarnościowy będzie przysługiwał już tylko za dwa miesiące.
Zgodnie z art. 3 ust. 10 ustawy czas pobierania takiego dodatku wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych. Ustawa wprowadza jednocześnie dwa wyjątki od tej zasady – okresu pobierania dodatku solidarnościowego nie zalicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego, ani do stażu pracy określonego w odrębnych przepisach, wymaganego do wykonywania niektórych zawodów. Tak więc służby kadrowe w zakładowym stażu pracy będą musiały uwzględniać nowy okres wynoszący maksymalnie trzy miesiące.
Okres pobierania dodatku solidarnościowego wlicza się u wszystkich pracodawców do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, a dodatkowo – w przypadku sfery budżetowej – do okresu zatrudnienia ustalanego na potrzeby dodatków stażowych czy nagród jubileuszowych.
Problemem będzie jednak udokumentowanie tego prawa przez pracowników. Pracodawcy nie są bowiem pośrednikami przy składaniu do ZUS wniosków o wypłatę dodatków solidarnościowych dla zwolnionych pracowników. Zgodnie z art. 7 ustawy informację o przyznaniu prawa do dodatku ZUS udostępnia na profilu PUE ZUS osoby uprawnionej. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku organ nie wydaje jednak decyzji – ma to miejsce jedynie w razie odmowy przyznania prawa do dodatku. Wynika z tego więc, że pracodawcy będą zaliczali ten okres do stażu na podstawie wydruku z PUE ZUS, który – podkreślmy to jeszcze raz – formalnie nie będzie decyzją ZUS. Innego dokumentu osoba uprawniona nie będzie bowiem posiadała. O zajęcie stanowiska w tej sprawie wystąpiliśmy do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
W praktyce pojawia się jeszcze pytanie, czy pismo informacyjne ZUS wydrukowane z profilu informacyjnego osoby, która pobierała dodatek solidarnościowy, może być w ogóle przechowywane w aktach osobowych pracownika, czy też należy pozyskać od niego jedynie oświadczenie, a dokumentu tego zażądać tylko do wglądu. Co do tego problemu wystąpiliśmy z prośbą o udzielenie wyjaśnień do Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
