Księga kondolencyjna

:(

Niech Bóg przyjmie ich do siebie...

Każda łza uczy nas jakiejś prawdy ...

[*]
spoczywaj w pokoju
[*]

Pogrążamy się w bólu.

Niewymowny żal...

[*]

[*]

Bóg z Wami i z nami...

Trudno wyrazić i odnaleźć słowa, które mogłyby oddać to, co teraz się czuje i to, co chciałoby się powiedzieć bliskim rodzinom tych, których zabrał katyński las.Trudno powiedzieć,jak osierocona została nasza ojczyzna.Modlitwa jedynie. Być może refleksja. I przy okazji tej refleksji żal, żal do mediów, które dopiero pośmiertnie uraczyły NAS wizerunkami osób, którym do tej pory jedynie dostawiały "gęby"-zaciekłych, wciąż walczących ze sobą, maluczkich i wyśmiewanych. Wizerunkami ciepłych, zwykłych, dobrodusznych ludzi, którzy kochali swoją Polskę, którzy wierzyli w swoje ideały, którzy odnajdywali się także jako umiłowani własnej rodzinie ponad politycznymi zatarczkami, którzy byli wspaniałymi pracodawcami, a w końcu i ludźmi o szerokich horyzontach i niezliczonych doświadczeniach-życiowych, historycznych, wyposażonych w kompetencje niezbędne do sprawowania tak godnych i zaszczytnych funkcji... Czemu poznajemy ich prawdziwe oblicza dopiero teraz?!! Bo zwykły materiał o dobrych ludziach, o patriotach i ich codziennych dokonaniach za ich życia nie przysporzyłby takiej widowni, jaką gromadzi, kiedy jest tragedia i ich już nie ma? Nie wiem, nie ma odpowiedzi. Ale zastanówcie się. Słowa współczucia dla rodzin, ofiar teraz już nic więcej nie można zrobić, by to odwrócić. Można tylko modlić się, by spoczywali w pokoju,a rodziny znalazły choć częściowo ukojenie, utulenie w Bogu, w wierze, w pamięci po nich, w dążeniu do tego, by ją przekazywać słusznie i utrzymywać te wspomnienia, bo wszak zapisali oni nową kartę w historii naszej Polski i ta historia sprawi, że będą nieśmiertelni. Nieśmiertelni w myślach naszych, w słowach naszych dzieci i gestach naszych wnuków,prawnuków, którzy będą się o nich uczyli. Pamięć po Was jest wieczna... Dziękujemy, że byliście z nami, dla nas.