Dom pomocy społecznej, w którym ma być umieszczone niepełnosprawne dziecko, musi zapewnić mu transport z jego domu rodzinnego.
Gmina, która otrzymała orzeczenie sądu rodzinnego o konieczności umieszczenia nieletniego w domu pomocy społecznej (DPS), musi przeprowadzić rodzinny wywiad środowiskowy, który sprawdza, czy najbliżsi członkowie rodziny dziecka mogą ponosić częściowe koszty jego pobytu w placówce. Wywiad może być jednak przeprowadzony już po wydaniu decyzji o skierowaniu nieletniego do DPS, ale nie później niż w ciągu miesiąca od tej daty.
Taką możliwość wprowadza wchodzące dziś w życie rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 5 maja 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w domu pomocy społecznej (Dz.U. nr 109, poz. 632). Ponadto wydanie decyzji o skierowaniu do DPS dziecka nie wymaga złożenia wniosku o skierowanie do tej placówki.
– Pozwoli to przyspieszyć i uprościć procedury związane z umieszczeniem w DPS – mówi Grażyna Foszcz-Mirecka, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kołobrzegu.
Dodaje, że szybsze procedury w uzasadnionych przypadkach powinny być stosowane też w razie kierowania dorosłych do DPS, np. jeżeli wymagają pilnego umieszczenia w placówce, a ośrodek pomocy społecznej nie może ustalić, czy są członkowie rodziny, z którymi trzeba przeprowadzić wywiad środowiskowy.
Ponadto rozporządzenie określa, która instytucja odpowiada za transport nieletniego. W przypadku gdy dziecko przed orzeczeniem sądu przebywało w innej placówce, np. domu dziecka, to za przewiezienie go do DPS odpowiada instytucja, w której do tej pory przebywała. Jeżeli dziecko do tej pory było w domu rodzinnym, za transport odpowiada DPS.