Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Obecnie osoby, które nie pracują z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny (względem którego są obciążone obowiązkiem alimentacyjnym), mają prawo do jednej z trzech form wsparcia. Są to:
• specjalny zasiłek opiekuńczy,
• zasiłek dla opiekuna.
Pierwsze z nich, czyli świadczenie pielęgnacyjne, jest przyznawane, gdy niepełnosprawność członka rodziny powstała przed ukończeniem 18 lat lub 25 lat (gdy było to w okresie nauki). Jego beneficjentami są więc głównie rodzice wychowujący potomka z dysfunkcją zdrowotną. Z kolei specjalny zasiłek opiekuńczy jest przeznaczony dla opiekunów osób, których niepełnosprawność powstała po skończeniu 18 lub 25 lat. Natomiast zasiłek dla opiekuna przysługuje tylko tym opiekunom dorosłych osób niepełnosprawnych, którzy 1 lipca 2013 r. na mocy zmiany przepisów stracili prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, ale Trybunał Konstytucyjny uznał to za bezprawne i nakazał przywrócić im wsparcie na opiekę.
Specjalny zasiłek opiekuńczy oraz zasiłek dla opiekuna od momentu ich obowiązywania wynoszą 520 zł. Ich kwota ma się jednak zmienić od listopada i wzrosnąć do 620 zł. Co ważne, prawo do specjalnego zasiłku jest uzależnione od kryterium dochodowego i jest przyznawane na okres 12 miesięcy (od 1 listopada do 31 października roku następnego). To oznacza, że opiekunowie muszą co roku składać wniosek, aby otrzymywać świadczenie przez kolejny rok.
Inaczej wygląda sytuacja osób uprawnionych do zasiłku dla opiekuna. Nie jest on zależny od kryterium dochodowego i nie trzeba co roku wnioskować o jego uzyskanie (liczy się ważność orzeczenia o stopniu niepełnosprawności). Dlatego wszystkim osobom, których decyzje są wydane z terminem przekraczającym 1 listopada br., ośrodek pomocy społecznej zmieni je z urzędu.
