Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę. Pracownik, zatrudniony do końca lutego br., został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy od 24 do 28 lutego. Pracownik otrzymuje zmienne miesięczne wynagrodzenie prowizyjne. W styczniu br. była to kwota 7800 zł (za 168 godzin pracy), w grudniu 2024 r. – 7600 zł (za 160 godzin pracy), a w listopadzie 2024 r. – 7200 zł (za 152 godziny pracy). Jakie wynagrodzenie przysługuje pracownikowi za okres zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w lutym?
Należy zsumować zmienne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi w styczniu, grudniu i listopadzie, a uzyskany wynik podzielić przez liczbę godzin przepracowanych przez niego w tych miesiącach. Tak uzyskaną stawkę za jedną godzinę pracy należy pomnożyć przez liczbę godzin, jakie pracownik przepracowałby w czasie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w ramach normalnego czasu pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, gdyby nie korzystał z tego zwolnienia.
W związku z wypowiedzeniem umowy o pracę pracodawca może zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy do upływu okresu wypowiedzenia. W okresie tego zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Przy ustalaniu wynagrodzenia za okres tego zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Oznacza to, że zmienne składniki wynagrodzenia, przysługujące za okresy nie dłuższe niż miesiąc, należy uwzględnić w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. W przypadku, o którym mowa w pytaniu, należy zatem przeprowadzić następujące obliczenia: (7800 + 7600 + 7200) : (168 + 160 + 152) = 47,08 zł (stawka za jedną godzinę pracy). Jeżeli pracownik pracuje po 8 godzin dziennie, stawkę tę należy pomnożyć przez 40 godzin zwolnienia od pracy, czyli: 47,08 zł x 40 godzin = 1883,20 zł (wynagrodzenie przysługujące pracownikowi za okres zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy od 24 do 28 lutego). ©℗
Podstawa prawna
Podstawa prawna
art. 362 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465; ost.zm. Dz.U. z 2024 r. poz. 1222
par. 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 927)
par. 6–12 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 2 poz. 14; ost.zm. Dz.U. 2009 r. nr 174, poz. 1353)