Ze względu na wejście w życie nowych przepisów RODO zmieniliśmy sposób
logowania do produktu i sklepu internetowego, w taki sposób aby chronić dane
osobowe zgodnie z najwyższymi standardami.
Prosimy o zmianę dotychczasowego loginu na taki, który będzie adresem
e-mail.
Po półtora roku od rozwiązania umowy o pracę pracownik został przywrócony do pracy wyrokiem sądu. Czy za czas pozostawania bez pracy należy mu się urlop lub jakieś inne świadczenia?
Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, po wadliwym wypowiedzeniu umowy przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, jednak nie więcej niż za dwa miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił trzy miesiące - nie więcej niż za jeden miesiąc. W przypadku kiedy umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wówczas wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. Dotyczy to także sytuacji, gdy umowę rozwiązano z pracownikiem ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego oraz gdy rozwiązanie umowy podlega ograniczeniu z mocy przepisów szczególnych (art. 47 k.p.).
Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy po rozwiązaniu umowy o prace bez wypowiedzenia, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za trzy miesiące i nie mniej niż za jeden miesiąc. Również i w tym przypadku pracownikom, którzy są objęci ochroną trwałości stosunku pracy, przysługuje wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy - art. 57 par. 1 i 2 k.p. Według wyroku Sądu Najwyższego z 30 stycznia 1992 r. (I PRN 60/91) sąd pracy, zasądzając na podstawie art. 57 par. 1 k.p. wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, może na podstawie art. 300 k.p. i stosowanego odpowiednio art. 3581 par. 3 k.c. zmienić wysokość tego świadczenia, jeżeli pomiędzy chwilą rozwiązania stosunku pracy a chwilą orzekania nastąpiła istotna zmiana siły nabywczej pieniądza.
SN w wyroku z 14 marca 2006 r. (I PK 144/05) zajął stanowisko, że pracownikowi przywróconemu do pracy orzeczeniem sądu nie przysługuje urlop wypoczynkowy za okres pozostawania bez pracy. Zaznaczył, iż urlop wypoczynkowy jest świadczeniem majątkowym, które polega na zwolnieniu pracownika z obowiązku wykonywania pracy w celu wypoczynku, przy jednoczesnym zapewnieniu mu za ten czas wynagrodzenia.
Okres pozostawania bez pracy nie jest okresem zatrudnienia, lecz jedynie okresem podlegającym wliczeniu do okresu zatrudnienia. Za okres pozostawania bez pracy pracownikowi nie przysługują zatem świadczenia związane ze stosunkiem pracy - takie jak prawo do urlopu wypoczynkowego czy ekwiwalent z tytułu niewykorzystania urlopu wypoczynkowego.
Urszula MłynarczykW mojej kilkunastoletniej praktyce prawniczej, jednym z najtrudniejszych zagadnień jest prowadzenie z pracownikami negocjacji czy to w zakresie konieczności dokonania zmian u pracodawcy obowiązujących regulacji dotyczących na przykład zmiany regulaminu wynagrodzeń, regulaminu premiowania, zmiany regulaminu pracy w zakresie ustalenia na przykład nowych norm czasu pracy - w każdym przypadku gdy nowe regulacje są niekorzystne dla pracowników a ich wprowadzenie wymaga zmian umów o pracę. Umiejętność negocjowania jest również niezwykle ważna, w każdym przypadku, gdy dotyczy to rozwiązania umowy o pracę , szczególnie gdy przyczyny rozwiązania umowy o pracę leżą po stronie pracodawcy, czy też w przypadku wystąpienia u pracodawcy przypadku mobbingu, molestowania seksualnego czy też naruszenia zasad nierównego traktowania. W każdym z wyżej wymienionych przypadku, jak również w innych sprawach, które mogą wystąpić w ramach zatrudnienia pierwszorzędne znaczenie ma umiejętność prowadzenia rozmów z pracownikami w celu zminimalizowania wystąpienia konfliktu, lub w celu doprowadzenia do rozwiązania konfliktu i przywrócenia u pracodawcy normalnego toku działania i właściwych relacji pomiędzy pracownikami. Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest, bowiem zapewnienie normalnych warunków pracy, jak również przeciwdziałanie zjawiskom tworzących negatywną atmosferę. Umiejętność negocjowania i prowadzenia rozmów z pracownikami jest umiejętnością niezbędna, w którą, w mojej ocenie, musi być wyposażony pracownik HR. Pracownicy HR , nawet mając świadomość jak ważne jest kształtowanie prawidłowych zachowań i relacji pomiędzy pracownikami a pracodawcą, skupiają się w swojej pracy przede wszystkim na doskonaleniu znajomości przepisów prawa oraz szkoleniu się w umiejętności ich stosowania traktując to jako quasi „oręż”, który ma zapewnić pracodawcy ochronę prawną przy podejmowaniu działań wobec pracowników. Tymczasem wyłącznie znajomość przepisów prawa jakkolwiek niezbędna w tej pracy to jednak jak wynika z praktyki powinna korespondować z umiejętnościami negocjacyjnymi, gdyż dopiero to połączenie pozwala moim zdaniem wielu konfliktów uniknąć a praktycznie prawie wszystkie rozwiązać.