Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa) zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni.
Prawa ubezpieczonego
Po tym czasie ubezpieczony może ubiegać się w ZUS o świadczenie rehabilitacyjne określone w art. 18 ustawy zasiłkowej. Przysługuje ono ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Można je pobierać nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Wynosi ono 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, 75 proc. tej podstawy za pozostały okres, a jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży – 100 proc. tej podstawy.
WAŻNE Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego oblicza się w oparciu o podstawę wymiaru zasiłku, który był wcześniej wypłacany pracownikowi. Trzeba ją jednak podwyższyć o odpowiedni procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszany przez prezesa ZUS.
Jeśli płatnikiem zasiłków jest płatnik składek, ZUS doręcza mu decyzję o przyznaniu danemu ubezpieczonemu świadczenia rehabilitacyjnego. Płatnik wypłaca świadczenie w oparciu o podstawę wymiaru poprzednio wypłacanego zasiłku, ale z uwzględnieniem waloryzacji. Waloryzacja przeprowadzana jest z zastosowaniem odpowiedniego wskaźnika, który zależy od tego, kiedy przypada pierwszy dzień, za który ZUS przyznał świadczenie.
Wyliczamy wysokość świadczenia
W opisywanym przypadku jest to 15 października 2024 r., przypada zatem w IV kw. 2024 r. Zastosowanie będzie miał zatem art. 19 ust. 2 pkt 4 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z nim jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w IV kw. kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w II kw. tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kw. ubiegłego roku kalendarzowego.
Wskaźnik ten jest ogłaszany przez prezesa ZUS w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego. Można też go znaleźć na stronie internetowej ZUS. W IV kw. 2024 r. wskaźnik ten wyniósł 106,6 proc. To oznacza, że w opisywanej sytuacji podstawę wymiaru zasiłku należy powiększyć o 6,6 proc.
Trzeba jednak pamiętać, że do podstawy świadczenia rehabilitacyjnego należy doliczyć dodatek, który nie był wcześniej ujmowany w podstawie zasiłkowej, ponieważ był wypłacany obok zasiłku. Zgodnie bowiem z 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Skoro zatem dodatek nie będzie wypłacany obok świadczenia, powinien zostać uwzględniony w wypłacanym świadczeniu rehabilitacyjnym. ©℗
Podstawa prawna
Podstawa prawna
• art. 8 i art. 18–19 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2780)