- Umowa na okres próbny – zasady zawierania
- Czy umowę na okres próbny można przedłużać?
- Czy umowę na okres próbny można zawrzeć po raz drugi?
- Umowa na okres próbny – jaki wymiar urlopu?
- 20 czy 26 dni — jak oblicza się wymiar urlopu?
Umowa na okres próbny – zasady zawierania
Umowę o pracę na okres próbny zawiera się na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu wykonywania określonego rodzaju pracy.
Od tej zasady istnieją wyjątki, bo umowę o pracę na okres próbny zawiera się na okres krótszy w następujących przypadkach:
- w przypadku zamiaru zawarcia umowy o pracę na czas określony krótszy niż 6 miesięcy – umowa na okres próbny trwa 1 miesiąc;
- w przypadku zamiaru zawarcia umowy o pracę na czas określony wynoszący co najmniej 6 miesięcy i krótszy niż 12 miesięcy - umowa na okres próbny trwa 1 miesiąc.
Czy umowę na okres próbny można przedłużać?
Kodeks pracy pozwala na przedłużenie takiej umowy w określonych przypadkach.
Po pierwsze, strony umowy mogą uzgodnić, co musi być zapisane już w samej w umowie o pracę na okres próbny, że przedłużą się ją o czas urlopu, a także o czas innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli wystąpią takie nieobecności (np. choroba, opieka nad dzieckiem). Ani pracownik, ani pracodawca nie mają jednak obowiązku zgadzać się na taki zapis, gdy z taką propozycją wystąpi druga strona.
Po drugie, kodeks pracy pozwala jednokrotnie wydłużyć w umowie na okres próbny nie więcej jednak niż o 1 miesiąc, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy. W tym przypadku również potrzebna jest zgodna wola pracownika i pracodawcy.
Czy umowę na okres próbny można zawrzeć po raz drugi?
Ponowne zawarcie umowy o pracę na okres próbny z tym samym pracownikiem jest dopuszczalne, jeżeli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania innego rodzaju pracy.
Zasada ta ma za zadanie chronić pracownika przed ciągłym stanem niepewności, jakim jest pozostawanie na okresie próbnym.
Gdyby pracodawca zatrudnił pracownika ponownie na okres próbny i tylko pozornie byłaby to innego rodzaju praca, musiałby się liczyć z tym, że umowa ta zostanie uznana za niedopuszczalną. Prawdopodobnie inspektor kontroli uznałby ją za umowę na czas określony, nawet gdy zostałaby ona nazwana „umową na okres próbny”.
Umowa na okres próbny – jaki wymiar urlopu?
Umowa na okres próbny jest rodzajem umowy o pracę, a zatem do wymiaru urlopu mają zastosowanie zasady ogólne zawarte w art. 154 kodeksu pracy. Zgodnie z par. 1 wymiar urlopu wynosi dla całego roku kalendarzowego:
- 20 dni — jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
- 26 dni — jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony, niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
20 czy 26 dni — jak oblicza się wymiar urlopu?
Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
- zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej — przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
- średniej szkoły zawodowej — przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
- średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
- szkoły policealnej - 6 lat,
- szkoły wyższej - 8 lat.
Okresy nauki nie podlegają sumowaniu.
Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.
Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy oraz sposób ustania stosunku pracy. Warto dodać, że obecnie trwają w parlamencie pracę nad zmianą przepisów, która pozwoli na doliczanie do zatrudnienia także okresów pracy na umowie zlecenia oraz prowadzenia działalności gospodarczej.
W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.
Pierwsza praca w roku kalendarzowym – jak obliczyć urlop?
Po obliczeniu, czy pracownikowi na okresie próbnym przysługuje 20 lub 26 dni urlopu, należy obliczyć, ile nabywa urlopu u danego pracodawcy. Uzależnione jest to od tego, czy pracownik podejmuje w danym roku kalendarzowym pracę po raz pierwszy, czy też już pracował w danym roku u innego pracodawcy.
Gdy to jego pierwsza praca w danym roku kalendarzowym, jego urlop oblicza się proporcjonalnie do przepracowanych miesięcy. Zgodnie z art. 153 par. 1 k.p. pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku.
Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
Przykład
Pierwsza praca w roku
Pracownik z 10-letnim stażem pracy w innej firmie zastał zatrudniony na umowę na okres próbny na 3 miesiące: styczeń-marzec 2025 r.
Za każdy miesiąc przepracowany nabywa 1/12 z 26 dni urlopu (26 dni : 12 = 2,16 dnia).
Za cały okres umowy nabędzie więc 7 dni urlopu (2,16 dnia x 3 = 6,49 dnia; zaokrąglamy do 7 dni).
Kolejna praca w roku kalendarzowym – jak obliczyć urlop?
Inaczej oblicza się urlop, gdy pracownik zmienia pracę i w danym roku kalendarzowym już pracował. Zastosowanie będzie miał tu art. 1551 k.p.
Zgodnie z par. 1 w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:
- u dotychczasowego pracodawcy — w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze;
- u kolejnego pracodawcy — w wymiarze:
- proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego — w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
- proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym — w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Długość urlopu przysługującego w okresie próbnym będzie więc uzależniona od tego, czy i jak dużo urlopu pracownik wykorzystał u poprzedniego pracodawcy.
Przykład
Cały urlop wykorzystany u poprzedniego pracodawcy
Pracownik jest zatrudniony u pierwszego pracodawcy do końca września 2025 r. Od 1 października rozpoczyna pracę u innego pracodawcy na podstawie 3-miesięcznej umowy na okres próbny.
Wykorzystał cały przysługujący mu na 2025 r. urlop wypoczynkowy w styczniu oraz lipcu 2025 r.
U nowego pracodawcy nie będzie mu przysługiwał ani jeden dzień urlopu wypoczynkowego.
Przykład
Urlop proporcjonalny
Pracownik jest zatrudniony u pierwszego pracodawcy do końca września 2025 r. Od 1 października rozpoczyna pracę u innego pracodawcy na podstawie 3-miesięcznej umowy na okres próbny.
U dotychczasowego pracodawcy wykorzystał urlop przysługujący mu proporcjonalnie, tj. 26 dni : 12 miesięcy x 9 miesięcy= 19,5 dni; w zaokrągleniu 20 dni.
U nowego pracodawcy będzie mu przysługiwało 6 dni urlopu wypoczynkowego (26 dni – 20 dni = 6 dni).
Podstawa prawna
art. 153 i nast. ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 277
)