Takie rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego zapadło w sprawie nauczycielki zatrudnionej w przedszkolu miejskim. Dyrekcja zdecydowała o zmniejszeniu liczby oddziałów w placówce i w tej sytuacji musiało dojść także do redukcji personelu. Zwolniono m.in. nauczycielkę, motywując to posiadaniem przez nią uprawnienia do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Odszkodowanie za wypowiedzenie z powodu prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego

Kobieta odwołała się od tej decyzji i sprawę wygrała – na jej rzecz zasądzono odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie. Jednak była nauczycielka poszła dalej i pozwała przedszkole o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji ze względu na wiek, której przejawem miało być jej zwolnienie tylko z powodu możliwości uzyskania świadczenia kompensacyjnego.

Pierwsze orzeczenie było korzystne, ale wyrok ten zmienił w II instancji sąd okręgowy, który oddalił powództwo w całości. Jednak będzie musiał ponownie rozpoznać sprawę – skarga kasacyjna została bowiem uwzględniona przez Sąd Najwyższy.

Zwolnienie tylko w oparciu o prawo do świadczenia kompensacyjnego to dyskryminacja pracownika

- SN w swoich orzeczeniach przyznawał, że okoliczności niezwiązane z pracą, które dotyczą bezpośrednio pracownika – np. kwestie zdrowotne, rodzinne itp., ale też posiadanie innego dochodu czy źródła utrzymania niż wynikającego z zatrudnienia – mogą rzutować na wybór pracownika do zwolnienia z przyczyn organizacyjnych. Tyle że mają one znaczenie tylko wtedy, gdy okoliczności związane z pracą nie dają jednoznacznego wyniku, który pracownik powinien być zwolniony.

Nie ma wątpliwości co do tego, że sytuacja, w której jedyną przyczyną wypowiedzenia jest okoliczność niezwiązana z pracą, która w dodatku jest uzależniona od wieku, a praktycznie też i od płci, bo wiek uzyskania uprawnienia do świadczenia kompensacyjnego jest różny dla kobiet i mężczyzn, stanowi przykład zastosowania dyskryminacyjnego kryterium rozwiązania umowy o pracę – podkreślił w uzasadnieniu sędzia sprawozdawca Piotr Prusinowski.

Wyrok Sądu Najwyższego z 29 października 2025 r., sygn. akt III PSKP 48/25