Przepisy prawa w Polsce określają dokładną liczbę dni, jaką można przebywać na L4 w zależności od sytuacji zdrowotnej. Jak długo można być na zwolnieniu lekarskim? Jaka część pensji przysługuje nam za ten czas?

Gdy lekarz zbada pacjenta i stwierdzi jego czasową niezdolność do wykonywania obowiązków służbowych, wystawia elektroniczne zwolnienie lekarskie (e-ZLA). Następnie dokument automatycznie trafia do ZUS lub pracodawcy.

W jaki sposób lekarz wystawia elektroniczne zwolnienie lekarskie?

Wystawienie e-ZLA trwa krócej niż wypisywanie papierowego zwolnienia. Jak informuje ZUS, w pierwszej kolejności lekarz lub asystent medyczny uzyskuje dostęp do danych pacjenta, jego pracodawców (czyli płatników składek) oraz członków jego rodziny (w przypadku gdy zwolnienie jest wystawiane na opiekę).

Następnie wpisuje numer PESEL pacjenta i dane zostają automatycznie uzupełnione przez system. Adres pacjenta czy dane płatnika lekarz wybiera wyświetlonej z listy, po czym system weryfikuje datę początku okresu niezdolności do pracy z zasadami wystawiania zwolnień oraz z ostatnim wystawionym zwolnieniem.

System podpowiada lekarzowi kod literowy oraz numer statystyczny choroby (np. po wpisaniu fragmentu jej nazwy). Lekarz ma wgląd do zaświadczeń lekarskich wystawionych wcześniej dla pacjenta, w tym w wyniku kontroli przez lekarza orzecznika ZUS. Medyk otrzymuje również przypomnienie o możliwości skierowania pacjenta na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS.

Zwolnienie lekarskie. Jak długo można na nim przebywać?

Przepisy prawa w Polsce określają dokładną liczbę dni, jaką można przebywać na L4 w zależności od sytuacji zdrowotnej. Maksymalna długość zwolnienia lekarskiego w roku kalendarzowym (czyli od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku) wynosi:

  • 182 dni
  • w przypadku gdy L4 jest wystawione w związku z gruźlicą lub ciążą – 270 dni

Wynagrodzenie podczas zwolnienia lekarskiego

Za pierwsze 33 dni na zwolnieniu lekarskim pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe, które wynosi 80 proc. pensji. Wypłaca je pracodawca.

Następnie pracownik przechodzi na zasiłek chorobowy, który wypłaca ZUS.

Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego to przeciętne miesięczne wynagrodzenie, które było wypłacane w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających wystąpienie niezdolności do pracy.

W przypadku gdy niezdolność powstała przed upływem 12 miesięcy, pod uwagę brane jest przeciętne wynagrodzenie za pełne miesiące ubezpieczenia.

Co wchodzi do podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego?

Do podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego wchodzą wszystkie składniki, które stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe:

  • wynagrodzenie zasadnicze
  • wynagrodzenie za godziny nocne i nadliczbowe
  • premie i nagrody uzależnione od indywidualnych wyników
  • dodatki (np. stażowy)
  • wynagrodzenie urlopowe
  • składniki, które przysługują za okresy dłuższe niż miesiąc – tj. składniki roczne, kwartalne

Składniki roczne uwzględnia się w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała nieobecność.

Do podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego nie wchodzą składniki, do których pracownik zachowuje prawo za okres pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego, niezależne od oceny pracownika:

  • nagrody z okazji ślubu
  • nagrody z okazji ukończenia studiów
  • nagrody motywacyjne
  • bony okolicznościowe