Kodeks pracy nie przewiduje możliwości przeniesienia niewykorzystanego urlopu do kolejnego pracodawcy. Jeżeli do zmiany pracodawcy nie dochodzi na zasadzie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 kodeksu pracy (dalej: k.p.), to dotychczasowy stosunek pracy zostaje rozwiązany, a nawiązany nowy. Wyłącznie w przypadku przejęcia zakładu pracy nowy pracodawca wchodzi w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy, co łączy się m.in. z przejęciem uprawnień urlopowych przejmowanego pracownika. Dotychczasowy stosunek pracy nie zostaje jednak wówczas rozwiązany. W przypadku opisanym w pytaniu nie ma zastosowania art. 231 k.p. Jeżeli więc pracownik, z którym ustaje stosunek pracy, nie wykorzysta przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, to pracodawca musi mu wypłacić ekwiwalent. Wyjątkowo przeniesienie urlopu wypoczynkowego na kolejną umowę jest możliwe tylko w razie zatrudnienia na bezpośrednio zawartą kolejną umowę u tego samego pracodawcy. Kwestie uprawnień urlopowych pracownika w związku ze zmianą pracodawcy polegającą na rozwiązaniu umowy o pracę u jednego i nawiązania nowego stosunku pracy u kolejnego uregulowano w art. 1551 k.p. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownika uprawnionego do urlopu, a także w razie podjęcia przez niego pracy w danym roku u kolejnego pracodawcy, reguły ustalania wymiaru urlopu, zarówno u dotychczasowego, jak i kolejnego pracodawcy, określono w art. 1551 par. 1 k.p. U pracodawcy, z którym ustaje stosunek pracy, pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego w roku ustania stosunku pracy, chyba że pracownik przed zakończeniem stosunku pracy wykorzystał już urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze. U kolejnego pracodawcy pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu:
  • pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
  • zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Wprowadzenie do k.p. takich rozwiązań miało m.in. na celu obciążenie pracodawcy kosztami udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego wyłącznie w tej części, która wynika z okresu u niego przepracowanego w trakcie danego roku kalendarzowego. Wcześniejsze regulacje w razie zmiany pracy w trakcie roku kalendarzowego nakładały na pracodawcę, u którego pracownik nabył uprawnienie do urlopu, obowiązek udzielenia urlopu w naturze w pełnym wymiarze lub wypłacenia ekwiwalentu, natomiast nowy pracodawca przyjmował pracownika bez zobowiązań w zakresie urlopu.
Podstawa prawna
art. 231, 1551 oraz 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320)