Źródeł upoważnienia do reprezentacji, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 79, poz. 854 z późn. zm.), należy poszukiwać w treści przepisów art. 13 i 9 tej ustawy. Pierwszy z nich, pośród postanowień, jakie powinny się znaleźć w statucie związku zawodowego, wymienia kwestię sposobu reprezentowania związku zawodowego. Z kolei art. 9 ustawy wyraża zasadę samorządności związkowej w sferze organizacyjnej, która przejawia się m.in. w swobodzie decydowania o sposobie reprezentacji wobec innych podmiotów.
Z powyższych unormowań wynika, że podstawę upoważnienia do reprezentowania zakładowej organizacji związkowej mogą stanowić postanowienia statutu związku zawodowego lub uchwały jego statutowych organów podjęte w ramach posiadanych kompetencji i w statutowo określonym trybie. Takim organem zakładowej organizacji związkowej, kierującym jej bieżącą działalnością i występującym w jej imieniu wobec innych podmiotów, w tym pracodawcy, jest zarząd (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 12 września 2008 r., I PK 47/08, M.P.Pr. 3/2009).
Zważywszy na fakt, iż statut związku zawodowego jest aktem zawierającym postanowienia ogólne dotyczące funkcjonowania związku, kwestia upoważnienia danego członka zakładowej organizacji związkowej do reprezentowania jej wobec innych podmiotów będzie w praktyce przedmiotem uchwał podejmowanych przez jej zarząd.