Sąd Najwyższy niejednokrotnie wypowiadał się na temat grup pracowników, które można zaliczyć do tak zwanej kadry zarządzającej. Do kategorii osób zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy zaliczyć należy przede wszystkim członków zarządu w spółkach kapitałowych, kierowników oddziałów przedsiębiorców krajowych i zagranicznych, dyrektorów przedsiębiorstw państwowych, a w niektórych przypadkach dyrektorów zarządzających, zwanych CEO, którzy jednoosobowo zarządzają spółką, nie będąc jednocześnie członkiem zarządu.
Kierownik wyodrębnionej komórki organizacyjnej to z kolei osoba zarządzająca wyodrębnioną częścią organizacji. Jest osobą, która nadzoruje pracę innych, a jej obowiązki różnią się od obowiązków podwładnych. Ma prawo wydawania poleceń związanych z pracą, w tym polecenia wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych, oraz nadzorowania pracy podległych jej osób. Istotne jest zatem, że w strukturze organizacyjnej stoi na czele zespołu, którym zarządza, w ramach wydzielonej struktury. Brak podwładnych czy współpraca z podmiotami zewnętrznymi przemawia przeciwko uznaniu danego stanowiska za kierownicze (por. wyrok SN z 4 czerwca 2008 r., II PK 326/07). Istotą pracy świadczonej przez kadrę zarządzającą jest to, iż nie wykonuje ona takich samych czynności jak podlegli jej pracownicy (wyrok z 13 stycznia 2005 r., II PK 114/04).
Warto dodać, że zgodnie z art. 1514 k.p. kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. Ponadto zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, jeżeli sposób organizacji pracy przez pracodawcę powoduje konieczność stałego wykonywania przez kierownika pracy ponad normę, to ma on prawo do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.