Tylko przez pięć lat będzie archiwizowana dokumentacja medyczna służby medycyny pracy w odniesieniu do pracowników narażonych na działanie niektórych substancji reprotoksycznych (działających szkodliwie na funkcje rozrodcze i rozwój dzieci).

Przewiduje to projekt nowelizacji rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy, sposobu jej prowadzenia i przechowywania oraz wzorów stosowanych dokumentów.

Minister zdrowia proponuje wprowadzenie odrębnego okresu przechowywania dokumentacji medycznej służby medycyny pracy w odniesieniu do pracowników zawodowo narażonych na działanie czynników biologicznych o charakterze reprotoksycznym, które mogą być przyczyną choroby. Jak wspomniano na wstępie, będzie on wynosić pięć lat – licząc od chwili ustania narażenia.

Przepis ma na celu wdrożenie unijnej dyrektywy 2022/431, która przewiduje ochronę pracowników przed substancjami działającymi szkodliwie na płodność. Jedna z jej regulacji wymaga, aby rejestry medyczne dotyczące substancji reprotoksycznych były przechowywane przez co najmniej pięć lat po ustaniu narażenia zgodnie z prawem krajowym lub praktyką danego państwa.

Tymczasem obecne przepisy rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy, sposobu jej prowadzenia i przechowywania oraz wzorów stosowanych dokumentów (Dz.U. z 2010 r. nr 149 poz. 1002) przewidują dużo dłuższy czas archiwizowania dokumentacji. Co do zasady wynosi on 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu w dokumentacji. Natomiast w odniesieniu do pracowników zawodowo narażonych na czynniki rakotwórcze, mutagenne oraz niektóre biologiczne, które mogą być przyczyną choroby – 40 lat po ustaniu narażenia.

Zakłada się, że nowelizacja tego rozporządzenia wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. ©℗

Podstawa prawna

Etap legislacyjny

Konsultacje publiczne projektu rozporządzenia