Tak orzekł NSA, który odrzucił skargi złożone przez przedsiębiorcę w sprawie wnoszenia należności na rzecz funduszu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, którą była fabryka mebli, wyodrębnił on oddział w postaci sklepu meblowego (którego kierownikiem został jego syn). Zdaniem skarżącego obydwa podmioty stanowią odrębnych pracodawców, a ponieważ w żadnym z nich zatrudnienie nie przekracza 25 osób w przeliczeniu na pełne etaty, to jest on zwolniony ze składki na PFRON. Zgodnie bowiem z art. 21 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 121, poz. 721 ze zm.) do płacenia na fundusz są zobowiązani pracodawcy, którzy nie mają 6 proc. niepełnosprawnych pracowników i zatrudniają ponad 25 podwładnych.
Firma przekaże do PFRON informacje o ulgach
Firma przekaże do PFRON informacje o ulgach

Zobacz również
Jednak zarówno PFRON, jak i minister pracy uznali, że oddział nie może być uznany za pracodawcę w rozumieniu art. 3 kodeksu pracy (ustawa rehabilitacyjna odwołuje się do tej definicji). Wskazywała na to dokumentacja. Wynikało z niej, że kierownik sklepu został upoważniony przez przedsiębiorcę do podpisywania umów o pracę, nie był więc samodzielny w ich nawiązywaniu i rozwiązywaniu. Oddział nie miał też odrębnego funduszu płac, a listy płatnicze potwierdzały, że występował do księgowości głównego zakładu pracy o wypłatę wynagrodzeń. W związku z tym, że zatrudnienie w obydwu zakładach, które mają jednego pracodawcę, czyli skarżącego, przekracza 25 osób, obydwa organy uznały, że jest zobligowany do płacenia na fundusz. Również WSA w Warszawie orzekł, że nie można uznać, że wyodrębniony organizacyjnie oddział stanowi pracodawcę na gruncie k.p. Prawidłowość postępowania organów niższej instancji potwierdził NSA.
– Odrębności struktury oddziału nie potwierdza też to, że zgłoszenie pracowników do ZUS było dokonywane przez skarżącego, a nie osobno przez jego kierownika – uzasadniał Maciej Jaśkiewicz, sędzia NSA.
ORZECZNICTWO
Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 3918/13, 3919/13, 81/14, 232/14, 233/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia