W polskich sądach tysiące frankowiczów walczą o uznanie zawartych przez nich umów kredytowych za nieważne. Jak pokazują statystyki sądowe, z miesiąca na miesiąc liczba pozwów przeciwko bankom rośnie – równolegle rośnie także liczba unieważnionych umów, bo obecnie ok. 95 proc. rozstrzygnięć jest pozytywnych dla konsumentów. Do działającego od kwietnia tego roku tzw. wydziału frankowego w warszawskim Sądzie Okręgowym wpłynęło już ponad 12 tys. spraw. Co prawda, 2 września 2021 r. nie doczekaliśmy się wyczekiwanej uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego, ale wydaje się, że tendencja wzrostowa zostanie utrzymana.
Konsumenci co do zasady dążą do rozliczenia umów, na horyzoncie pozostaje jednak jeszcze kwestia hipoteki banku, która na mocy umowy kredytu została wpisana w księdze wieczystej kredytowanej nieruchomości. Dotychczas pojawiły się na tym tle liczne rozbieżności. Nielicznym kredytobiorcom, po uzyskaniu korzystnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu, udawało się uzyskać oświadczenie banku o zgodzie na wykreślenie hipoteki. Inni wytaczali kolejny proces o uzgodnienie stanu księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Niektórzy składali do sądu wieczystoksięgowego wniosek o wykreślenie hipoteki banku, ale tutaj rozstrzygnięcia bywały różne. Część referendarzy wydawała pozytywne postanowienia i wykreślała hipoteki, ale część odmawiała dokonania takiego wpisu. Takie decyzje argumentowane były co do zasady albo brakiem zgody banku, albo właśnie koniecznością wytoczenia procesu z art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. W efekcie frankowicz był narażony na prowadzenie kolejnego, niejednokrotnie wieloletniego, procesu sądowego, aby doprowadzić do „wyczyszczenia” księgi wieczystej należącej do niego nieruchomości.