W latach 2005-2008 - podsekretarz stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. Był głównym negocjatorem w rozmowach ze Stanami Zjednoczonymi w kwestii tarczy antyrakietowej. Następnie od 2008 do 2010 roku - zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Złożył dymisję po wyborach prezydenckich wygranych przez Bronisława Komorowskiego.
W 2010 roku bez powodzenia ubiegał się o urząd prezydenta Łodzi. Poseł na Sejm od 2011 roku. W tegorocznych wyborach uzyskał reelekcję, jako lider listy wyborczej PiS w okręgu sieradzkim.
W drugiej połowie lat 90. pełnił obowiązki szefa Biura Łącznikowego Rzeczpospolitej przy NATO w Brukseli, a później był zastępcą Przedstawiciela RP przy Sojuszu. Od 1999 do 2002 roku - ambasador Polski w Iranie. Następnie pracował w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ, i jako zastępca dyrektora Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu.
Urodził się 5 maja 1957 roku. Ukończył Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Łódzkiego, a następnie - stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie w Oregonie. W latach 1992-1993 odbył studia podyplomowe z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego i kontroli zbrojeń w Genewie. W 1993 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w historii na podstawie pracy "Stany Zjednoczone a strategiczne rokowania rozbrojeniowe 1919-1936".