Wojewodowie powinni mieć w rezerwie pracowników socjalnych, którzy byliby kierowani do udzielania wsparcia w miejscach, gdzie doszło do kryzysowych sytuacji.

Jest to jeden z postulatów zgłoszonych przez Polską Federację Związkową Pracowników Socjalnych i Pomocy Społecznej (PFZPSiPS) w piśmie skierowanym do Katarzyny Nowakowskiej, wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej. Organizacja zwraca uwagę, że doświadczenia ostatnich lat związane z obowiązywaniem stanu epidemii, kryzysem uchodźczym czy powodzią, która nawiedziła w ubiegłym roku tereny południowo-zachodniej Polski, pokazują, że system pomocy społecznej nie jest przygotowany w sposób przewidywalny i zorganizowany na ich wystąpienie. Dlatego jej zdaniem konieczne jest podjęcie działań legislacyjnych, które pozwolą lepiej i skuteczniej na nie reagować w przyszłości. PFZPSiPS opracowała więc szczegółowe propozycje rozwiązań i rekomendacje dla resortu rodziny, które wymagałyby dokonania zmian w przepisach ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1283 ze zm.)

Organizacja rekomenduje m.in., aby każdy wojewoda miał obowiązek utworzenia stałego zasobu rezerwowego pracowników socjalnych i innych pracowników pomocy społecznej w danym województwie. Pozostawaliby oni do dyspozycji wojewody w przypadku wprowadzania stanu klęski żywiołowej i innych stanów nadzwyczajnych.

– Tworzenie takiego zasobu opierałoby się na dobrowolności, czyli zainteresowani pracownicy socjalni sami zgłaszaliby się do wojewody. Powinny im wtedy przysługiwać dodatek do pensji za pozostawanie w stanie gotowości oraz odrębne wynagrodzenie w momencie wykonywania zadań wiążących się z pomaganiem osobom dotkniętym sytuacją kryzysową – mówi Paweł Maczyński, przewodniczący PFZPSiPS.

Dodaje, że pracownik socjalny wchodzący w skład zasobu rezerwowego zachowywałby prawo do wynagrodzenia i innych uprawnień pracowniczych na czas oddelegowania do działań wyznaczanych przez wojewodę. To on byłby też zobligowany do zabezpieczenia np. transportu, wyżywienia i zakwaterowania, sprzętu czy środków ochrony osobistej dla pracowników socjalnych.

Następnym wymogiem dla wojewodów byłoby zapewnianie szkoleń związanych ze sposobem działania w sytuacjach kryzysowych, w tym zasad kooperacji z przedstawicielami innych służb, które odbywałyby się nie rzadziej niż raz do roku. Z kolei regionalne ośrodki polityki społecznej odpowiadałyby za pomoc psychologiczną i superwizję dla pracowników socjalnych, którzy uczestniczyli w udzielaniu wsparcia.

Ponadto PFZPSiPS widzi potrzebę wprowadzenia specjalnych przepisów – w zakresie chociażby kolejności rozpatrywania wniosków i terminów, które regulowałyby przyznawanie świadczeń pomocy społecznej, gdy liczba osób wymagających wsparcia wynikającego z sytuacji kryzysowej byłaby większa lub równa 1/10 mieszkańców. ©℗