Ujmowanie rezerw i rozliczeń międzyokresowych biernych jest realizacją zasady współmierności przychodów i kosztów oraz zasady ostrożności. Jednostki są zobowiązane do odzwierciedlenia w sprawozdaniu finansowym wszystkich kosztów, które dotyczą działalności jednostki w bieżącym okresie, a spowodują wykorzystanie obecnych lub przyszłych zasobów jednostki w kolejnych okresach sprawozdawczych. Dokonując wyceny na potrzeby sprawozdania finansowego, każdy podmiot jest zobowiązany do ocenienia, czy istnieją na dzień bilansowy przyszłe zobowiązania wynikające z prowadzonej działalności jednostki. W związku z nimi jednostki są zobligowane do ujęcia rezerw i rozliczeń międzyokresowych biernych (dalej: RMB).
Zbliża się koniec roku, trwają już zatem prace nad ustaleniem założeń do dokonywanych wycen, np. w zakresie danych szacunkowych. Zmiany rynkowe, a w szczególności inflacja, a także zmiany kursów walut powodują, że jednostki muszą bardzo dokładnie przyjrzeć się swoim założeniom i je uzasadnić oraz udokumentować. Obszarem, który w 2022 r. może budzić wiele wątpliwości, są rezerwy o charakterze długoterminowym. Zaskoczeniem dla wielu księgowych może być to, że wartość takich rezerw w porównaniu z poprzednim rokiem maleje, zamiast wzrosnąć, jak to się zwykle działo. Wtedy mogą się pojawić wątpliwości co do sposobu zaksięgowania takiej informacji.
Pozostało
89%
treści
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama