W jaki sposób pracownik powinien usprawiedliwić swoją nieobecność w pracy

W razie wystąpienia przyczyn uniemożliwiających pracownikowi stawienie się do pracy musi on niezwłocznie zawiadomić o nich pracodawcę. Powinien też określić przewidywany okres nieobecności w pracy. Skutki zaniechania wykonania tych obowiązków mogą okazać się dla pracownika dotkliwe.

Czy wystarczy oświadczenie pracownika

Pracownik nie stawił się do pracy. Zawiadomił pracodawcę, że jest chory. Zdecydował się jednak leczyć samodzielnie i nie poszedł do lekarza. Po powrocie do pracy pracownik chciał usprawiedliwić nieobecność w pracy własnym oświadczeniem. Czy takie usprawiedliwienie jest wystarczające?

Nie

Dowody, którymi można usprawiedliwić nieobecność w pracy z powodu choroby są ściśle określone w przepisach. Nieobecność z tej przyczyny musi być usprawiedliwiona zaświadczeniem lekarskim. Jest ono wydawane na druku ścisłego zarachowania ZUS ZLA przez upoważnionych lekarzy.

Zaznaczyć trzeba, że lekarz wystawia zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia pracownika.

Podstawa prawna

● Par. 1–5 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika ZUS (Dz.U. nr 65, poz. 741 z późn. zm.).

● Par. 3 pkt 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. nr 60, poz. 281 z późn. zm.).

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.

W pełnej wersji artykułu znajdziesz odpowiedzi na pytania: