W przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania lub wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi przysługują alternatywne roszczenia określone w art. 45 lub 56 kodeksu pracy. Jeśli pracownik dokonał wyboru roszczenia, sąd nie może zmienić treści wyroku. Jednak, przyznając jedno z alternatywnych roszczeń, sąd nie ma obowiązku orzekać o oddaleniu drugiego z nich. Oznacza to, że dopuszczalna jest apelacja przeciwko takiemu orzeczeniu i domaganie się zasądzenia innego roszczenia niż uwzględnione (wyrok Sądu Najwyższego z 15 czerwca 1993 r., I PRN 64/93).
Należy pamiętać, że jeśli sąd orzekł o przywróceniu do pracy, to jest to jednoznaczne z uznaniem, że jest ono dopuszczalne. Sąd może bowiem nie uwzględnić takiego roszczenia, jeśli oceni, że żądanie przywrócenia pracownika do pracy jest niemożliwe lub niecelowe. W sytuacji gdy sąd przywróci pracownika do pracy, ten nie może przejawiać biernej postawy. Zobowiązany jest bowiem w terminie 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia do zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy. Pracodawca nie może czekać z przywróceniem do pracy pracownika do chwili, gdy ten będzie sprawny. Czytelnik wskazuje w pytaniu, że sprawa dotyczy pracownika niezdolnego do pracy. Gotowość do podjęcia pracy a tzw. niezdolność do pracy to dwa odmienne pojęcia, których zakresy są różne. Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Natomiast może być gotowa do pracy na innym stanowisku bądź po przekwalifikowaniu.
Pracownik niezdolny do pracy z powodu choroby objęty jest ochroną dotyczącą jego stosunku pracy. Ochrona ta jest jednak ograniczona, a wynika z art. 53 k.p., który przewiduje możliwość jego rozwiązania bez wypowiedzenia. Na zakończenie należy wskazać, że w przypadku zgłoszenia przez pracownika gotowości do pracy pracodawca może odmówić dopuszczenia pracownika do pracy. Jednak w takiej sytuacji pracownik może domagać się wykonania w trybie egzekucji prawomocnego orzeczenia przywracającego go do pracy.