Głównym celem nowej ustawy jest stworzenie warunków prawnych umożliwiających poprawne stosowanie w Polsce unijnego rozporządzenia nr 2023/988. Jak wskazał prezes UOKiK w ocenie skutków regulacji do projektu ustawy, „obowiązujące do tej pory przepisy okazały się przestarzałe i nie pozwalały na skuteczne eliminowanie niebezpiecznych produktów z obrotu, szczególnie tych udostępnianych online. Nie nadążały też za cyfrową rewolucją i postępem technicznym”.
Co się stanie z niebezpiecznymi produktami?
Wśród zaproponowanych rozwiązań znalazło się m.in. zwiększenie kompetencji prezesa UOKiK o możliwość realizacji przepisów rozporządzenia nr 2023/988. Przykładowo będzie on mógł nakazać producentowi towaru uznanego za niebezpieczny jego odzyskanie od konsumenta, a następnie zniszczenie. Z kolei lista podmiotów, które będzie można ukarać za nieprzestrzeganie wynikających z unijnego prawa obowiązków, zostanie rozszerzona o dostawców usług realizacji zamówień, dostawców internetowych platform handlowych oraz dostawców usług społeczeństwa informacyjnego.
Na obecnym etapie prac nad projektem wpłynęły uwagi zgłoszone przez Rządowe Centrum Legislacji (RCL). Jego wiceprezes Monika Salamończyk zwraca uwagę na potrzebę doprecyzowania zasad, zgodnie z którymi minister zdrowia będzie zarządzał systemem monitorowania wypadków konsumenckich. Wiceprezes RCL wskazuje, że niezasadne jest pozostawienie ministrowi dowolności w określaniu, które konkretnie podmioty medyczne mają gromadzić i przekazywać do resortu dane o tego rodzaju wypadkach z udziałem konsumenta.
Kto będzie zgłaszał wypadki z udziałem konsumentów?
„Biorąc pod uwagę bardzo szeroki i zróżnicowany katalog kategorii podmiotów, które mogą być «podmiotami leczniczymi» (np. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, lecz także przedsiębiorcy, fundacje i stowarzyszenia czy instytuty badawcze), zasadne jest określenie w ustawie zasad (trybu) wyboru takich podmiotów zbierających dane, zapewniających równy i konkurencyjny dostęp do realizacji zadania finansowanego ze środków publicznych, jak też zasad wykonywania tego zadania, w tym ustalania wynagrodzenia z tego tytułu” – pisze Monika Salamończyk.
Wątpliwości ekspertów z RCL wzbudziło również odstąpienie od niektórych gwarancji procesowych podmiotów gospodarczych. Jak wskazano w uwagach, te gwarancje „obejmują wymóg zapewnienia przed przyjęciem każdego środka, decyzji lub nakazu «możliwości przedstawienia swojego stanowiska w odpowiednim terminie, nie krótszym niż 10 dni roboczych»”. W projekcie ustaw odchodzi się od tego wymogu np. w odniesieniu do decyzji wydanej przez polski organ na podstawie wyłącznie decyzji innego państwa członkowskiego o uznaniu produktu za niebezpieczny. Zdaniem RCL także w tym przypadku przedsiębiorca powinien móc się wypowiedzieć. ©℗
Podstawa prawna
Etap legislacyjny
Projekt ustawy skierowany do Stałego Komitetu Rady Ministrów