Stacja telewizyjna nie może zostać przez prawo krajowe pozbawiona wpływów z opłaty reprograficznej, chyba że szkoda wynikająca z użytku osobistego byłaby niewielka.

Spółka Seven.One produkuje i emituje na całym terytorium Niemiec prywatny program telewizyjny. Zwróciła się ona do Corint Media, niemieckiej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, o zapłatę rekompensaty z tytułu opłaty od czystych nośników (opłaty reprograficznej). Corint Media odpowiedział, że nie może przekazać tych należności, ponieważ niemieckie prawo wyłącza nadawców z zakresu prawa do godziwej rekompensaty z tytułu użytku osobistego.

Odpowiadając na pytania prejudycjalne, TSUE uznał, że prawo unijne nie pozwala przepisom krajowym na samodzielne pozbawianie wybranych grup podmiotów uprawnionych rekompensaty z tytułu dozwolonego użytku osobistego. Jego zdaniem organizacje radiowe i telewizyjne znajdują się w podobnej sytuacji do innych podmiotów, które posiadają wyłączne prawo do zwielokrotniania utworów.

„Odmienne traktowanie tych organizacji radiowych i telewizyjnych oraz innych podmiotów praw powinno zatem opierać się na obiektywnym i racjonalnym kryterium oraz być proporcjonalne do celu realizowanego za pomocą danego traktowania” – podkreślił TSUE.

Jedynym powodem do odmiennego traktowania mogłoby być stwierdzenie, że stopień szkody ponoszony przez stacje telewizyjne z tytułu dozwolonego użytku osobistego jest niewielki. To jednak musiałoby zostać udowodnione przez państwo na podstawie obiektywnych kryteriów.©℗

orzecznictwo