Nasza spółka zamierza prowadzić dom pomocy społecznej i w tym celu zwróciła się do wójta gminy o darowiznę gruntu na budowę tego domu. Spółka nie ma bowiem wystarczających pieniędzy na zakup działki i budowę. Wójt jednak odmówił nam darowizny, bo nie zachodzi tutaj jego zdaniem przesłanka celu publicznego. Według nas prowadzenie domu jest takim celem. Czy można się odwołać?
Nasza spółka zamierza prowadzić dom pomocy społecznej i w tym celu zwróciła się do wójta gminy o darowiznę gruntu na budowę tego domu. Spółka nie ma bowiem wystarczających pieniędzy na zakup działki i budowę. Wójt jednak odmówił nam darowizny, bo nie zachodzi tutaj jego zdaniem przesłanka celu publicznego. Według nas prowadzenie domu jest takim celem. Czy można się odwołać?
Darowizna ma podstawy normatywne w art. 888 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), gdzie postanowiono m.in., że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W kontekście gospodarowania mieniem samorządowym na uwagę zasługuje art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, z którego wynika, że do zadań wójta należy w szczególności gospodarowanie mieniem komunalnym.
Możliwości darowizny
Znaczenie ma także art. 13 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowiący, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd. Mogą być także obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.
Z powyższego należy więc wnioskować, że z formalnego punktu widzenia m.in. jednostka samorządu terytorialnego może dokonywać darowizn, w tym mienia ruchomego. Nie może jednak tego czynić bez ograniczeń. Gmina musi bowiem uwzględnić ograniczenia, które wynikają z regulacji prawnych wspomnianej ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Ograniczenia
Na szczególną uwagę zasługuje art. 13 ust. 2 i 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z jego treści wynika, po pierwsze, że nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. Po drugie, darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego dokonuje jej organ wykonawczy ‒ za zgodą rady albo sejmiku.
Z tych ostatnich regulacji wynika więc istotne ograniczenie w dokonywaniu darowizn, również przez jednostki samorządu terytorialnego. Ograniczeniem tym jest możliwość dokonania darowizny tylko z przeznaczeniem na tzw. cele publiczne. Cele te zostały dookreślone przez ustawodawcę w art. 6 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z tym przepisem celami publicznymi w rozumieniu ustawy są budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, uczelni publicznych, federacji podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki (…), szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, obiektów sportowych.
Istotny status podmiotu
Z powyższej regulacji wynika więc w sposób jednoznaczny, że możliwa byłaby darowizna nieruchomości, jednak tylko na cele publiczne, a takim są, co prawda, domy opieki społecznej, lecz tylko o statusie publicznym. W tym miejscu warto przywołać art. 55 ust. 1 oraz art. 57 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Z ich treści wynika, że dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających, zwanych dalej „mieszkańcami domu”. Ponadto domy pomocy społecznej mogą prowadzić, po uzyskaniu zezwolenia wojewody:
1) jednostki samorządu terytorialnego,
2) Kościół katolicki, inne Kościoły, związki wyznaniowe oraz organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia,
3) inne osoby prawne,
4) osoby fizyczne.
Zatem gmina mogłaby dokonać darowizny, ale tylko na cel publiczny. Niestety, takim celem nie jest prowadzenie prywatnego domu opieki społecznej. W tych okolicznościach stanowisko wójta jest zasadne i nie ma podstaw, aby je kwestionować. ©℗
Podstawa prawna
• art. 888 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 2459)
• art. 6 pkt 6, art. 13 ust. 1‒2a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1899)
• art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 559; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 583)
• art. 55 ust. 1 oraz art. 57 ust. 1 ww. ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2268; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 66)
Pozostało
83%
treści
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama