Tylko nieliczni (3 procent) są jego bezkrytycznymi zwolennikami. Odpowiadając na pytanie, co powinno stać się powodem do dymisji polityka, najwięcej Polaków oceniło, że krzywoprzysięstwo (82 procent kategorycznie opowiada się za dymisją polityka, który złożył fałszywe zeznanie, a 13 procent skłania się ku temu poglądowi) oraz przyjęcie łapówki (78 procent zdecydowanie, 17 procent raczej tak).
Publiczne stwierdzenie nieprawdy jako powód do rezygnacji oceniane jest w sposób kategoryczny przez 40 procent badanych i mniej zdecydowanie przez 35 procent. Zdrada małżeńska dla większości badanych (63 procent) nie jest dyskwalifikująca, natomiast co czwarty (29 procent) uważa, że polityk obciążony takimi zarzutami powinien zrezygnować z pełnionej funkcji. Porównanie obecnych wyników z wynikami z poprzednich lat pokazuje, że znacznym zmianom uległa moralna ocena zachowań polityków związanych z obyczajowością.
Zwiększyła się liczba osób, których nie rażą związki nieformalne polityków (o 10 punktów od 1998 roku). Znacznie wzrosła też akceptacja orientacji homoseksualnej (o 27 punktów). Bardziej krytycznie oceniana jest natomiast zdrada małżeńska. Zmniejszyła się liczba Polaków skłonnych tolerować takie zachowanie kandydata na posła lub senatora (spadek o 8 punktów).
Co czwarty Polak uważa, że informacje o życiu prywatnym polityków powinny być upubliczniane ze względu na ważną funkcję, jaką pełnią. Sondaż przeprowadzono w dniach 1-12 sierpnia na liczącej 904 osoby reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski.