Złoty wywalczył Szwajcar Simon Ammann, a brązowy Austriak Gregor Schlierenzauer.
To czwarty medal olimpijski Małysza. Srebrny i brązowy zdobył w igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku.
Oprócz Małysza, w konkursie startowali też trzej inni reprezentanci Polski: Stefan Hula, Krzysztof Miętus i Kamil Stoch.
Wojciech Fortuna: Adam jest niezawodny!
Wielkie wzruszenie i nerwy, ogromna radość i po raz kolejny stwierdzenie - Adam jest niezawodny ! - tak skomentował PAP sobotni konkurs skoków narciarskich w Whistler, w którym Adam Małysz zdobył srebrny medal, mistrz olimpijski z Sapporo w 1972 roku Wojciech Fortuna.
"Wielkie gratulacje dla Adama Małysza, jego trenera i wszystkich tych, dzięki którym przeżywamy takie emocje i niesamowitą radość. Mamy czwarty medal na tych igrzyskach. Miałem nadzieję, że Adam będzie miał złoto, ale Simon Ammann jest w szczytowej formie. Mimo to uważam, że Adam Małysz jest niezawodny" - nie krył wzruszenia jedyny polski złoty medalista zimowych igrzysk olimpijskich.
Zapytany jak ocenia szanse polskiej drużyny w poniedziałkowym konkursie, Fortuna powiedział: "Czekam z niecierpliwością na konkurs drużynowy. Jeżeli pozostali nasi reprezentanci będą skakać tak równo jak teraz, a do tego +dołożą+ po parę metrów to myślę, że stać ich na medal".
A co po dekoracji...
Biało-czerwona flaga wciągana na maszt, Adam Małysz na drugim stopniu olimpijskiego podium i pełne łez oczy polskich kibiców - to obrazek, który utkwi na długo w pamięci obecnych dekoracji medalistów konkursu skoków narciarskich na Medal Plaza w Whistler.
"Dziękujemy, dziękujemy" krzyczeli fani, gdy wyszedł do nich podwójny wicemistrz olimpijski z Vancouver. Wszyscy chcieli go dotknąć, pogłaskać medal, zrobić sobie zdjęcie. Małysz jak zwykle cierpliwy, uśmiechnięty i niezmiernie wzruszony.
"To dzięki wam tu jestem i mam ten krążek. To ja wam dziękuję" - odpowiedział na śpiewy.
Nietrudno było dostrzec, że cała uroczystość jeszcze bardziej wzruszyła Małysza niż bliźniaczo podobna przed tygodniem po konkursie na średniej skoczni. Wówczas krążki zawieszono na tych samych szyjach - złoty dla Szwajcara Simona Ammanna, srebro dla Małysza i brąz dla Austriaka Gregora Schlierenzauera.
"To wszystko było dla mnie jeszcze bardziej wartościowe, bo wręczała mi medal Polka, tak wybitna sportsmenka jak Irena Szewińska. Najważniejsze jednak to, co usłyszałem z jej ust, że specjalnie wybrała sobie sobotnią ceremonię, bo głęboko wierzyła, że stanę na podium" - powiedział "Orzeł z Wisły".
Czy medal jest identyczny? "Nie i to jest w nim najbardziej wartościowe. Widać, że nie idzie to seryjnie, tylko ktoś siedział i włożył w wykonanie tego ciężką pracę" - ocenił.
Wyjątkowość tego krążka związana jest również z trudnością jego zdobycia. "Po średniej skoczni była wielka ulga. Już ten medal mam i mogę walczyć o kolejny. Wiele dostałem smsów od ludzi, że ja już nic nie muszę, zrobiłem co miałem zrobić. Tym bardziej było ciężko. Bardzo chciałem i jednocześnie wiedziałem, że rywale skaczą bardzo daleko. Spełniły się jednak marzenia" - dodał.
Czwórka okazała się szczęśliwa. Małysz czterokrotnie stanął na olimpijskim podium (dwa razy również osiem lat temu w Salt Lake City), cztery razy był mistrzem globu i tyle samo ma w dorobku Kryształowych Kul za triumf w Pucharze Świata.
"Nawet na koszulkach, które sprzedaję w swojej galerii, mam napisane 4x4. Teraz dodamy jeszcze jedną czwórkę" - zapowiedział.
Osiem lat temu, gdy Małysz odbierał w Salt Lake City srebro i brąz, słychać było głosy zawodu. Do USA poleciał bowiem jako faworyt i nie zdołał wywalczyć złota.
"Dlatego te medale tak nie smakowały. Było to na pewno coś niesamowitego. Nawet się wypowiadałem, że nie zamieniłbym tych dwóch na jeden złoty, ale teraz doskonale wiem, że tak nie do końca było. Tam byłem murowanym faworytem, a tutaj wręcz przeciwnie. Byłem jednym z wielu zawodników, którzy nieźle skaczą" - ocenił.
Co teraz? "Świętowanie - uśmiechnął się. - Chłopaki już na pewno szampana kupili. Zresztą oni już na skoczni trochę poświętowali, bo dostali flachę od polskiego trenera kanadyjskich skoczków Tadeusza Bafii".