SN potwierdził tym samym linię orzeczniczą przyjętą w orzeczeniu zapadłym w ubiegłym miesiącu.

Dodatek covidowy proporcjonalny do przepracowanego czasu czy w pełnej kwocie?

Sytuacja w obecnie rozpoznawanej sprawie była taka sama – jeden z pielęgniarzy zatrudnionych w szpitalu psychiatrycznym otrzymał za swoją pracę na oddziale z pacjentami zagrożonymi COVID-em dodatek covidowy w kwocie proporcjonalnej do przepracowanego czasu. Żądał natomiast zapłaty dodatku w pełnej kwocie. I SN, uchylając niekorzystny dla pracownika wyrok apelacyjny, przyznał rację jego roszczeniom, nakazując sądowi II instancji ponowne rozpatrzenie sprawy.

– Stanowisko, zgodnie z którym polecenie ministra zdrowia jest źródłem prawa pracy, nie znajduje potwierdzenia w poglądach doktryny i orzecznictwie. Nie był to akt wykonawczy mający charakter aktu prawa pracy w rozumieniu art. 9 par. 1 kodeksu pracy – powiedział sędzia-sprawozdawca Robert Stefanicki.

Dodał, że odmienna interpretacja tego polecenia godziłaby w jedną z podstawowych zasad prawa pracy, tj. zasadę swobody nawiązania stosunku pracy oraz kształtowania warunków pracy i płacy. Organ nie był bowiem pracodawcą ani nie był przez niego upoważniony do działania w jego imieniu.

Dodatek covidowy dla pielęgniarza musi mieć pełną wysokość

Natomiast pozwany pracodawca był zobowiązany do spełnienia świadczenia na rzecz osoby trzeciej w rozumieniu art. 393 kodeksu cywilnego, na podstawie umowy między NFZ a pozwanym. Nie był natomiast zobowiązany ani upoważniony do przyznawania świadczenia i ustalenia jego wysokości. Jego obowiązki sprowadzały się tylko do czynności technicznych związanych z wypłatą – tak jak w przypadku np. wypłat zasiłków chorobowych, co do których pracodawca płatnik także jest tylko obowiązany do wypłaty i rozliczenia się z ZUS.

– Tym samym powód mógł żądać na mocy art. 393 par. 1 k.c. spełnienia przez pozwanego świadczenia w pełnej wysokości. Nienależyte wykonanie tego obowiązku, wynikającego z umowy na rzecz osoby trzeciej, doprowadziło do powstania szkody majątkowej po stronie pracownika i może podlegać ocenie w zakresie odpowiedzialności kontraktowej – podsumował sędzia. ©℗

orzecznictwo

Podstawa prawna

Wyrok Sądu Najwyższego z 12 maja 2025 r.; sygn. I PSKP 4/25 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia