Wśród świadczeń rodzinnych znajdują się dwa rodzaje wsparcia, które są skierowane głównie do rodziców wychowujących niepełnosprawne dzieci. Są to świadczenia opiekuńcze, które nie są uzależnione od spełniania kryterium dochodowego i ich przyznanie nie jest związane z trwaniem okresu zasiłkowego. W rozpoczynającym się 1 listopada nowym okresie zasiłkowym nie zmieni się ich wysokość.

Zasiłek pielęgnacyjny

Pierwszym ze świadczeń opiekuńczych jest zasiłek pielęgnacyjny. Wynosi on 153 zł miesięcznie i jest przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek przysługuje:
● niepełnosprawnemu dziecku,
● osobie niepełnosprawnej powyżej 16. roku życia z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
● osobie, która ukończyła 75 lat.
Dodatkowo zasiłek pielęgnacyjny otrzyma też osoba, która ma skończone 16 lat i legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, ale pod warunkiem, że ta niepełnosprawność powstała, zanim skończyła ona 21 lat. Przepisy przewidują jednak wyjątki, kiedy zasiłek nie będzie przysługiwał. Gmina go nie przyzna, jeżeli:
● Osoba wymagająca opieki została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Takimi instytucjami są m.in.: dom pomocy społecznej, placówka opiekuńczo-wychowawcza, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład poprawczy, zakład opiekuńczo-leczniczy, szkoła, jeżeli zapewniają pełne nieodpłatne utrzymanie.
● Członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tej osoby.
● Osoba ta jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego wypłacanego przez ZUS.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Dla kogo świadczenia opiekuńcze.

W pełnej wersji artykułu znajdziesz więcej na temat:


- Ważności wniosku o zasiłek i świadczenie pielęgnacyjne

- Wymaganych dokumentów do uzyskania świadczeń i zasiłków pielęgnacyjnych