Zadaniem doradców naukowych jest dostarczanie politykom unijnym rzetelnej wiedzy, a nie rekomendowanie działań. To politycy podejmują decyzje i biorą za nie odpowiedzialność – mówi prof. Janusz Bujnicki, jeden z siedmiorga ważnych doradców naukowych Komisji Europejskiej.

Biolog z Polski, holenderska socjolożka, specjalistka od nauk materiałowych z Portugalii, niemiecki fizyk, brytyjska klimatolożka, matematyk z Francji oraz duński ekspert od bezpieczeństwa żywności – to grupa, którą dyrektor generalny ds. badań i innowacji KE Robert-Jan Smits nazwał żartobliwie "siedmiorgiem wspaniałych". Badacze ci wchodzą w skład tzw. High Level Group (HLG) i są naukowymi doradcami KE. To grupa powołana w listopadzie ub.r. z inicjatywy komisarza do spraw badań, nauki i innowacji Carlosa Moedasa w ramach nowego mechanizmu doradztwa naukowego SAM (Scientific Advice Mechanism) KE.

Naukowcy-doradcy spotkali się po raz trzeci w tym roku pod koniec lipca w Manchesterze, przy okazji konferencji ESOF (Europejskiego Otwartego Forum Nauki). O tym, jak naukowcy mogą pomóc politykom, opowiada PAP jeden z członków High Level Group - prof. Janusz Bujnicki z Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie.

"Naszym zadaniem jest dostarczanie Komisji Europejskiej opracowań z informacjami o tym, co współczesna nauka mówi na jakiś konkretny temat, który leży w zakresie działań KE. Dzięki temu KE będzie mogła wprowadzać rozwiązania prawne z większą świadomością wiedzy naukowej" - wyjaśnia prof. Bujnicki.

Na razie na warsztat "siedmiorgu wspaniałym" Komisja dała dwa duże zagadnienia. Pierwszym z nich jest temat emisji dwutlenku węgla przez samochody osobowe. W szczególności chodzi o to, jak rozwiązać problem różnicy między oceną emisji przygotowywaną przez producentów aut, a emisją rzeczywistą. Opracowanie ma być gotowe w końcu roku.

Drugi temat to cyberbezpieczeństwo, a zwłaszcza kwestia cyfrowych identyfikatorów, które można by było wykorzystywać podczas elektronicznych transakcji finansowych. Dokument dotyczący tej kwestii doradcy mają przedstawić na początku 2017 r.

HLG dostaje też mniejsze zadania. Naukowcy z tego gremium zajmowali się już m.in. problemem glifosatu – środka chwastobójczego, co do którego dwie różne organizacje badawcze, EFSA i IARC, miały dwie różniące się opinie dotyczące tego, czy środek jest rakotwórczy, czy nie. "Naszym zadaniem było przygotowanie krótkiego wyjaśnienia opartego na dowodach naukowych, na czym polegała ta różnica w opiniach, i skąd się wzięła" – mówi Bujnicki.

Ekspert podkreśla jednak wyraźnie, że zadaniem doradców naukowych nie jest pokazywanie, kto w danej kwestii ma więcej racji. Nie chodzi też o rekomendowanie konkretnych rozwiązań. Chodzi za to o przedstawienie stanu faktycznego: wydobycie kwintesencji z całej masy wyników badań, i obiektywne przedstawienie Komisji Europejskiej ich podsumowania.

Rozmówca PAP podkreśla, że istnienie mechanizmów doradztwa naukowego wcale nie oznacza, że mamy do czynienia z technokracją, i że to naukowcy będą teraz dyktowali decyzje. "Podejmowanie decyzji to domena polityków, a nie naukowców. Doradztwo naukowe działa dobrze, dopóki naukowcy nie przekraczają swojego mandatu" - zastrzega biolog.

Podkreśla, że podstawą podejmowania decyzji politycznych nie są jedynie wyniki badań naukowych. "W grę wchodzą inne czynniki, które politycy też muszą brać pod uwagę" - zauważa rozmówca PAP. Na decyzje polityczne wpływają np. kwestie pragmatyczne oraz poglądy oraz wartości wyznawane przez samych polityków i ich wyborców, np. odnośnie kwestii religijnych, etycznych, czy społecznych. Rolą doradców naukowych jest pilnowanie, żeby tych czynników ze sobą nie mieszać - dodaje Janusz Bujnicki.

"W Polsce niestety nie ma analogicznego mechanizmu doradztwa naukowego dla polityki. A szkoda. Gdyby był, politycy - kiedy tylko by zechcieli - mogliby opierać swoje decyzje na badaniach naukowych, co poprawiłoby ich skuteczność działania" - zauważa członek HLG. Nie znaczy to - podkreśla - że decyzje te byłyby zdominowane przez kwestie naukowe. Mogłyby być jednak podejmowane z większą pewnością co do możliwości osiągnięcia założonego celu.