Osoby, które staną przed koniecznością opieki nad obłożnie lub przewlekle chorym członkiem rodziny, często nie mogą poświęcić im wystarczającej ilości czasu, bez rezygnacji z pracy. W takich przypadkach niezbędna jest profesjonalna i długookresowa pomoc, połączona z rehabilitacją. Pacjenci, którzy nie wymagają leczenia w warunkach stacjonarnych, mogą uzyskać domową opiekę pielęgniarską w ramach NFZ.
Taka opieka przysługuje osobom, które wymagają systematycznej i intensywnej pomocy pielęgniarskiej ze względu na problemy zdrowotne. Świadczenie pielęgnacyjne jest realizowane we współpracy z lekarzem POZ. Obejmuje zarówno rehabilitację, jak i kontynuację leczenia farmakologicznego oraz postępowania dietetycznego.
Pielęgniarska opieka domowa. Kto może z niej skorzystać i jak otrzymać pomoc?
Aby pacjent został objęty pielęgniarską opieką długoterminową, musi otrzymać skierowanie wystawione przez lekarza POZ, lekarza specjalistę lub innego, który podpisał umowę z NFZ. Taki lekarz musi ocenić stan zdrowia danej osoby i wypełnić specjalną kartę. Do oceny wykorzystywana jest skala Barthel. Lekarz przydziela od 0 do 10 punktów, oceniając, czy pacjent jest w stanie wykonać określoną czynność samodzielnie. Do tych czynności zalicza się:
- ubieranie,
- siadanie,
- spożywanie posiłków,
- przemieszczanie się,
- kontrolowanie potrzeb fizjologicznych,
- utrzymanie higieny osobistej.
0 punktów oznacza, że osoba nie jest w stanie wykonać czynności samodzielnie. Jeśli suma nie przekracza 40 punktów, pacjent zostaje zakwalifikowany do opieki. Musi jednak wyrazić zgodę na objęcie go świadczeniem pielęgnacyjnym. Otrzymanie odpowiedniej liczby punktów jest tylko jednym z warunków. Pacjent nie może być w ostrej fazie choroby psychicznej. Nie może również korzystać jednocześnie ze stacjonarnego zakładu opiekuńczego, hospicjum domowego lub domowej opieki dla pacjentów wentylowanych mechanicznie. Po otrzymaniu skierowania, należy zgłosić się do placówki medycznej, która świadczy takie usługi i umówić termin pierwszej wizyty.
Opieka pielęgniarki na NFZ. Na czym polega?
W trakcie pierwszego spotkania pielęgniarka na NFZ ocenia stan pacjenta we wspomnianej wcześniej skali Barthel. Następnie ustala plan opieki, który omawia z chorym oraz jego opiekunami i członkami rodziny. W ramach opieki długoterminowej wykonywane są następujące czynności.
- Wymiana opatrunków i cewników, leczenie ran i odleżyn, podawanie leków, kroplówek i robienie zastrzyków.
- Pomoc opiekunom chorego i edukacja w zakresie zasad pielęgnacji, mycia, zmiany pieluchomajtek, karmienia i podawania leków.
- Pomoc w pionizacji, prowadzenie ćwiczeń.
- Doradztwo w zakresie zakupu sprzętu rehabilitacyjnego i medycznego.
- Edukacja bliskich w zakresie opieki nad chorym.
- Przepisywanie leków, wypisywanie skierowań na badania oraz zleceń na wyroby medyczne.
Świadczenia w ramach pielęgniarskiej opieki długoterminowej domowej mają na celu przygotować chorego i bliskich do samoopieki i samopielęgnacji. Pielęgniarka dopasowuje plan działań do faktycznych potrzeb pacjenta oraz jego sytuacji rodzinnej. Zakup leków i środków opatrunkowych jest po stronie chorego oraz jego opiekunów. Niektóre produkty są jednak refundowane przez NFZ.
Wizyty pielęgniarki odbywają się nie mniej niż 4 razy w tygodniu, od poniedziałku do piątku, w godzinach od 8:00 do 20:00. W niektórych przypadkach wizyty mogą odbywać się w soboty oraz dni ustawowo wolne od pracy. Warto zaznaczyć, że jeśli chory wymaga całodobowej opieki, a jego stan jest poważny i opieka domowa nie jest wystarczająca, powinien znaleźć się w stacjonarnym ośrodku opieki długoterminowej.