Regulacje prawne dotyczące urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego odzwierciedlają, co do zasady, regulacje urlopu macierzyńskiego. Z tego względu art. 183 k.p. nakazuje odpowiednio stosować do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego liczne przepisy regulujące urlop macierzyński, w tym art. 180 par. 5 – 7 k.p., regulujące podział urlopu macierzyńskiego między matkę i ojca.
Przepisy art. 180 par. 5 – 7 k.p. regulujące urlop macierzyński odnoszą się do pracownicy – kobiety. Nie budzi to zdziwienia, bowiem regulują one sytuację matki, która po porodzie wymaga ochrony. Przewidują w szczególności prawo (i obowiązek) do wykorzystania co najmniej 14 tygodni urlopu i prawo do rezygnacji z pozostałej części na rzecz pracownika – ojca wychowującego dziecko.
W literaturze można odnaleźć pogląd, iż w przypadku gdy adopcji dokonują małżonkowie, wówczas analogiczne stosowanie art. 180 par. 5 k.p. wymaga, aby urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego udzielało się najpierw kobiecie. Kobieta mogłaby zrezygnować z części urlopu i wówczas udzielałoby się go mężczyźnie. Wykładnia ta budzić może zastrzeżenia. Treść art. 183 k.p. wskazuje wyraźnie, że prawo do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego przyznaje się pracownikowi. Zasada równego traktowania i niedyskryminacji ze względu na płeć każe przyjąć, iż ten z rodziców adopcyjnych, który pierwszy wystąpi do pracodawcy z wnioskiem o udzielenie urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, będzie mógł z niego skorzystać. Odpowiednie stosowanie art. 180 par. 5 – 7 k.p. oznaczać bowiem powinno stosowanie ich nie wprost, ale z koniecznymi modyfikacjami. Zasada równego traktowania w tym przypadku uprawnia taką właśnie modyfikację.
not. m.j.