Jak rozliczyć w VAT i PIT fakturę korygującą, 
która zmienia stawkę 0 proc. na NP

Przedsiębiorca (podatnik VAT czynny) w lipcu 2024 r. wykonał usługi informatyczne na rzecz zagranicznego kontrahenta (podatnika VAT w Norwegii). Usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej w Norwegii i nie ma poza nią stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z umową za wykonane usługi przedsiębiorcy przysługiwało wynagrodzenie w wysokości 10 000 euro netto. Na udokumentowanie wykonanych 30 lipca 2024 r. usług przedsiębiorca wystawił 8 sierpnia 2024 r. fakturę na 10 000 euro, stosując stawkę VAT w wysokości 0 proc. (faktura nie wykazywała zatem VAT). Na wystawionej fakturze usługodawca podał polski numer NIP jako identyfikator sprzedawcy bez prefiksu PL oraz norweski numer VAT nabywcy. Przedsiębiorca otrzymał zapłatę przelewem na firmowy rachunek bankowy 14 sierpnia 2024 r. Pomiędzy przedsiębiorcą a norweskim kontrahentem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Przedsiębiorca rozlicza PIT na zasadach podatku liniowego, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową, a VAT i zaliczki na PIT opłaca na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Na potrzeby VAT oraz PIT przedsiębiorca przeliczył podstawę opodatkowania w VAT i przychody na złote wg kursu średniego z 29 lipca 2024 r., tj. z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi (powstania obowiązku podatkowego w VAT i uzyskania przychodu). Średni kurs NBP wynosił wtedy 4,2847. Zatem podstawa opodatkowania (VAT) i kwota przychodów z tytułu tych usług po przeliczeniu na złote wyniosła 42 847 zł (10 000 x 4,2847). Przedsiębiorca wykazał podstawę opodatkowania (42 847 zł) w polu K_13 (ewidencja) oraz P_13 (deklaracja) JPK_V7M za lipiec 2024 r. Przedsiębiorca uwzględnił także kwotę przychodów (42 847 zł) przy obliczaniu zaliczki na PIT za lipiec 2024 r. Przychody z eksportu usług w wysokości 42 847 zł przedsiębiorca wykazał w kolumnie 7 podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie wystawionej 8 sierpnia faktury. W październiku przedsiębiorca zauważył, że na wystawionej fakturze nieprawidłowo zastosował stawkę 0 proc. VAT zamiast stawki NP („nie podlega”). Usługa była wykonana na rzecz firmy norweskiej i stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT jej miejsce świadczenia (opodatkowania) znajdowało się poza Polską, tj. w Norwegii. W wystawionej 31 października 2024 r. fakturze korygującej przedsiębiorca zamienił stawkę 0 proc. na stawkę NP oraz uzupełnił fakturę o wyrazy „odwrotne obciążenie”. Jak przedsiębiorca powinien rozliczyć tę fakturę korygującą na gruncie VAT oraz PIT? ©℗

VAT

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2) eksport towarów,

3) import towarów na terytorium kraju,

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z ww. przepisu wynika zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu VAT podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. Przez terytorium kraju – w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o VAT – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Nie ulega wątpliwości, że usługi informatyczne stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Dla prawidłowego rozliczenia VAT w przypadku świadczenia usług istotne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od tego bowiem zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, czy też nie.

Należy tutaj wskazać, że przepisy o miejscu świadczenia posługują się własną definicją podatnika (art. 28a ustawy o VAT). Ograniczymy się do wskazania, że za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT uważa się m.in. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zatem norweski kontrahent – jako podatnik VAT w Norwegii – jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Z kolei w myśl art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że norweski kontrahent ma siedzibę działalności gospodarczej w Norwegii, a poza nią nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem miejsce świadczenia usług informatycznych świadczonych na rzecz norweskiego podatnika VAT – zgodnie z regułą zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT – jest na terytorium Norwegii. Należy zaznaczyć, że w przypadku usług informatycznych świadczonych na rzecz podatników ustawodawca nie określił szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia (opodatkowania).

Skoro miejscem świadczenia usługi informatycznej jest terytorium Norwegii, to usługa ta nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Mamy do czynienia z tzw. eksportem usług (tj. świadczeniem usług poza terytorium kraju).

Eksport usługi wykonanej na rzecz norweskiego kontrahenta powinien być jednak obligatoryjnie udokumentowany polską fakturą (art. 106a ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę. Prawidłowo zatem przedsiębiorca na udokumentowanie wykonanej 30 lipca 2024 r. usługi informatycznej wystawił fakturę 8 sierpnia 2024 r.

Faktura dokumentująca eksport usług powinna zawierać dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–9, 11 i 15 ustawy o VAT. Faktura ta nie powinna zatem zawierać m.in. stawki i kwoty podatku, ale w praktyce wiele systemów fakturowania przewiduje stawkę NP („nie podlega”). Natomiast faktura ta powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT).

Przedsiębiorca dopiero w październiku zauważył, że na wystawionej fakturze nieprawidłowo zastosował 0-proc. stawkę VAT zamiast stawki NP, gdyż – jak zostało to wyjaśnione – miejscem świadczenia (opodatkowania) tej usługi była Norwegia, a nie Polska. Z tego względu w wystawionej 31 października 2024 r. fakturze korygującej przedsiębiorca zamienił stawkę 0 proc. na stawkę NP oraz uzupełnił fakturę o wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT: „w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2) (uchylony),

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury,

– podatnik wystawia fakturę korygującą”.

W analizowanej sprawie zachodzi przesłanka wskazana w art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT (tj. stwierdzono pomyłkę w pozycji faktury) i należało wystawić fakturę korygującą. Jak bowiem stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.238.2024.2.JK: „(…) w związku z wystawieniem przez Państwa na rzecz kontrahenta norweskiego faktur, dokumentujących wykonanie ww. usług zawierających omyłkowo stawkę VAT 0% zamiast adnotacji «NP», zobowiązani są Państwo dokonać korekty tych faktur oraz doręczyć je usługobiorcy (…)”.

Na wystawionej 8 sierpnia 2024 r. fakturze przedsiębiorca wykazał polski numer NIP jako identyfikator sprzedawcy bez prefiksu PL oraz norweski numer VAT nabywcy. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT, wykonanych na rzecz podatnika z kraju trzeciego (jakim jest Norwegia) kontrahenci nie posługują się numerami VAT UE. Zatem wystawiona faktura nie powinna wykazywać numerów VAT UE – ani usługodawcy, ani usługobiorcy (art. 106e ust. 1 pkt 24 w zw. z art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o VAT). Zatem nie zachodziła potrzeba korygowania tych numerów identyfikacji dla celów VAT w wystawionej fakturze korygującej.

Aby ustalić, jak przedsiębiorca powinien rozliczyć fakturę korygującą na gruncie VAT, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że ta faktura korygująca nie ma wpływu ani na moment powstania obowiązku podatkowego, ani na podstawę opodatkowania czy kwotę podatku należnego.

W przypadku usług informatycznych obowiązek podatkowy należy ustalać zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. z chwilą wykonania usługi. Wprawdzie w przypadku eksportu usług obowiązek podatkowy formalnie nie powstaje, lecz w myśl art. 109 ust. 3a ustawy o VAT na potrzeby ujęcia tych czynności w ewidencji JPK_VAT w przypadku usług, których dotyczy art. 28b ustawy o VAT, stosuje się odpowiednio art. 19a ust. 1–3 i 8 ustawy o VAT. W praktyce oznacza to, że eksport usług informatycznych na rzecz norweskiego kontrahenta powinien być wykazany w JPK_V7M za lipiec 2024 r., tj. za ten sam miesiąc, za który przedsiębiorca wykazał pomyłkowo te usługi jako usługi opodatkowane wg stawki 0 proc.

Na marginesie należy zaznaczyć, że z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby do analizowanych usług znalazły zastosowanie: art. 19a ust. 2 ustawy o VAT (dotyczący usług przyjmowanych częściowo, dla której to części określono zapłatę), ani art. 19a ust. 3 ustawy o VAT (dotyczący usług świadczonych w sposób ciągły rozliczanych okresowo), ani art. 19a ust. 8 ustawy o VAT (dotyczący zaliczek otrzymanych przed wykonaniem usługi).

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 1 o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT). W analizowanej sprawie podatek należny nie wystąpi. Nie zmienia tego wystawienie faktury korygującej pomyłkowo wykazaną stawkę 0 proc. na stawkę NP.

Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby do przedmiotowych usług znalazł zastosowanie art. 29a ust. 6 pkt 2 (dotyczący kosztów dodatkowych) i ust. 7 (dotyczący m.in. rabatów i opustów) ustawy o VAT. Zatem podstawą opodatkowania wykonanych usług informatycznych pozostaje 10 000 euro, tj. cena netto wynikająca z umowy.

Podstawy opodatkowania wyrażone w walucie obcej – jak ma to miejsce w analizowanym przypadku – trzeba przeliczyć na złote. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca przeliczył podstawę opodatkowania VAT na złote wg kursu średniego z 29 lipca 2024 r., tj. z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi (powstania obowiązku VAT), czyli zgodnie z regułą zawartą w art. 31a ust. 1 ustawy o VAT. Średni kurs NBP wynosił wtedy 4,2847. Zatem podstawa opodatkowania po przeliczeniu wyniosła 42 847 zł (10 000 x 4,2847). Skoro wystawiona faktura korygująca nie zmienia ani obowiązku podatkowego, ani wysokości ustalonej ceny, to nie wpływa na wysokość podstawy opodatkowania po przeliczeniu na złote. Z tego powodu nie ma także potrzeby stosowania art. 31b ustawy o VAT regulującego zasady przeliczania waluty obcej w przypadku zmiany kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania.

Podstawa opodatkowania wykonanych usług informatycznych (tj. 42 847 zł) powinna być wykazana w JPK_V7M bez kwoty podatku. Na pierwotnej fakturze VAT od tej czynności nie był wykazany (z uwagi na stawkę 0 proc.) i nie został wykazany na fakturze korygującej (ze względu na stawkę NP, która znajduje tutaj zastosowanie).

Nie oznacza to jednak, że wystawienie faktury korygującej nie ma wpływu na rozliczenie VAT. Mianowicie analizowana transakcja została nieprawidłowo zadeklarowana w JPK_V7M za lipiec 2024 r., tj. w niewłaściwych polach ewidencji i deklaracji.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przedsiębiorca wykazał podstawę opodatkowania (42 847 zł) w polu K_13 (ewidencja) oraz P_13 (deklaracja) JPK_V7M za lipiec 2024 r. W polach K_13 i P_13 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania (wartość netto) wynikającą m.in. ze świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0 proc. W analizowanym przypadku usług nie podlega jednak opodatkowaniu VAT w Polsce, dlatego w złożonej korekcie JPK_V7M za lipiec 2024 r. zapis w polach K_13 i P_13 należy wystornować. Usługi te trzeba natomiast wykazać w złożonej korekcie JPK_V7M za lipiec 2024 r. w polach K_11 (ewidencja) i P_11 (deklaracja). W polach tych wykazuje się m.in. wysokość podstawy opodatkowania wynikającą ze świadczenia usług poza terytorium kraju (podaje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą m.in. ze świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami). Zatem w polach K_11 i P_11 korekty JPK_V7M za lipiec 2024 r. należy wykazać kwotę 42 847 zł.

Na marginesie należy wskazać, że krajowe usługi informatyczne są opodatkowane wg podstawowej 23-proc. stawki VAT (art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Zatem od nabytych towarów i usług, które dotyczą eksportu usług informatycznych, przedsiębiorcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik ma dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W analizowanej sprawie podstawy opodatkowania usług informatycznych (42 847 zł) nie wykazuje się odrębnie w polach K_12 (ewidencja) i P_12 (deklaracja) korekty JPK_V7M. W polach tych wykazuje się bowiem wysokość podstawy opodatkowania wynikającą ze świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, tj. wartość netto usług, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca. Chociaż do usług wykonanych przez przedsiębiorcę stosuje się art. 28b ustawy o VAT, to są one jednak świadczone na rzecz podatnika podatku o podobnym charakterze, tj. z państwa trzeciego. Zatem pola te należy pozostawić puste.

W informacji podsumowującej VAT-UE wykazuje się jedynie informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0 proc., dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca (art. 100 ustawy o VAT). Zatem fakt „przekwalifikowania” w wyniku wystawienia faktury korygującej ze sprzedaży krajowej wg stawki 0 proc. na eksport usług, objętych art. 28b ustawy o VAT, lecz świadczonych na rzecz podatnika spoza UE, nie zmusza przedsiębiorcy ani do złożenia informacji VAT-UE, ani korekty złożonej informacji VAT-UE (w opisie stanu faktycznego brak jest informacji, czy była składana za lipiec 2024 r.). ©℗

PIT

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny VAT (art. 14 ust. 1 ustawy o PIT). Przychodem z tytułu wykonanych usług informatycznych jest zatem wynagrodzenie netto, tj. 10 000 euro.

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 11a ust. 1 ustawy o PIT). Z uwagi na to, że przychody były wyrażone w euro, przedsiębiorca dokonał ich przeliczenia na złote wg kursu średniego z 29 lipca 2024 r., czyli z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi, tj. uzyskania przychodu (zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o PIT). Średni kurs NBP wynosił wtedy 4,2847. Zatem przychód z tytułu tych usług po przeliczeniu na złote wyniósł 42 847 zł (10 000 x 4,2847).

Stosownie do reguły zawartej w art. 14 ust. 1c ustawy o PIT za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

W analizowanej sprawie przychód z tytułu usług informatycznych powstał 30 lipca 2024 r., tj. z chwilą ich wykonania. Dopiero po wykonaniu usługi została wystawiona faktura (8 sierpnia 2024 r.) oraz wpłynęła zapłata (14 sierpnia 2024 r.).

Uwaga! Przedsiębiorca powinien pamiętać o rozliczeniu różnic kursowych (art. 24c ustawy o PIT). Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem analizy i nie będzie objęta schematem rozliczenia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca uwzględnił kwotę przychodów (42 847 zł) przy obliczaniu zaliczki na PIT za lipiec 2024 r.

Przedsiębiorca wystawił 31 października 2024 r. fakturę korygującą, w której zamienił stawkę 0 proc. na stawkę NP oraz uzupełnił fakturę o wyrazy „odwrotne obciążenie”. W tym miejscu trzeba wskazać, że ta faktura korygująca w ogóle nie wpływa na kwotę przychodu. Przychód z tytułu eksportu usług informatycznych nie podlega zatem korekcie. W szczególności nie znajdzie zatem zastosowania art. 14 ust. 1m i nast. ustawy o PIT, który dotyczy korekty przychodu.

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 14 ust. 1 zdanie drugie ustawy o PIT podatek należny nie stanowi przychodów. W analizowanym przypadku jednak ani faktura pierwotna nie wykazywała VAT (z uwagi na zastosowanie stawki 0 proc.), ani nie wykazuje go korekta faktury (z powodu stawki NP). Przychody z eksportu usług w wysokości 42 847 zł przedsiębiorca wykazał w kolumnie 7 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (PKPiR) na podstawie wystawionej 8 sierpnia 2024 r. faktury.

Należy tutaj wyjaśnić, że:

• podstawą zapisów w PKPiR są dowody księgowe, którymi są m.in. faktury (par. 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie PKPiR);
• zapisy w PKPiR dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur (par. 18 rozporządzenia w sprawie PKPiR);
• zgodnie z objaśnieniami do PKPiR kolumna 7 PKPiR jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług.

W analizowanej sprawie wystawienie faktury korygującej nie wpływa ani na wysokość przychodów, ani na datę powstania przychodu. Nie zachodzi zatem konieczność korekty zapisów w PKPiR.

Podsumowując, w analizowanej sprawie wystawienie faktury korygującej nie ma znaczenia dla rozliczenia PIT. ©℗