Czy odszkodowanie dla pracownika to koszt podatkowy

Spółka z o.o. zatrudniała na stanowisku dyrektora osobę w wieku przedemerytalnym, która korzystała z ochrony przed zwolnieniem na podstawie art. 39 kodeksu pracy. Spółka postanowiła rozwiązać stosunek pracy na podstawie zgodnej woli stron i zawartego porozumienia, które określiło wzajemne obowiązki w związku z ustaniem zatrudnienia. Jednocześnie pracodawca zobowiązał się do wypłaty na rzecz pracownika odszkodowania w uzgodnionej kwocie. Spółka od wypłaconego odszkodowania pobrała zaliczkę na podatek dochodowy, uznawszy, że jest to przychód pracownika ze stosunku pracy. Czy kwoty odszkodowania wypłacone byłemu pracownikowi z tytułu rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron stanowią koszt uzyskania przychodu?

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdaniem pierwszym ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem aby dany wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi on spełniać następujące warunki:

• zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub móc mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• zostać właściwie udokumentowany,
• nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. koszty pracownicze, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, a także odprawy i rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy jako inne należności wynikające ze stosunku pracy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, należy przyjąć, że koszty ponoszone przez pracodawcę z tytułu rozwiązania stosunku pracy stanowią element prowadzonej działalności służącej osiąganiu przychodów. Wydatki te zostały określone w ramach zawartego porozumienia, które określało wzajemne obowiązki w związku z ustaniem zatrudnienia, i mają związek z ponoszonymi przez spółkę kosztami pracy. Jednocześnie koszty te nie mieszczą się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując: przyznanie byłemu pracownikowi odszkodowania wynikającego z porozumienia ma związek z prowadzoną działalnością spółki. Tym samym wypłacone byłemu pracownikowi kwoty odszkodowania z tytułu rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2023 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.685.2022.2.KK).©℗