O tym, że Chiny są dla Niemiec nie tylko partnerem, lecz także „systemowym rywalem”, można się dowiedzieć m.in. z dokumentów publikowanych przez niemieckie ministerstwo edukacji. Z kolei resort spraw zagranicznych w listopadzie 2022 r. w odpowiedzi na jedną z interpelacji opozycyjnych posłów z chadecji informował o tym, że w nowej strategii Berlina w stosunku do Pekinu ważne „będzie zmniejszenie zbyt dużej zależności ekonomicznej”. Prace nad nową strategią Chin wciąż trwają, ale na razie dokument nie został jeszcze opublikowany, a przedsiębiorcy niemieccy naciskają na rząd, by nie była ona zbyt „antychińska”. W samym rządzie kanclerza Olafa Scholza nie ma w tym temacie zgody, Zieloni chcą znacznie twardszej polityki niż socjaldemokraci.
Niemiecki urząd statystyczny Destatis opublikował najnowsze dane dotyczące importu i eksportu Niemiec. W sumie eksport osiągnął wartość 1574 mld euro, import 1494 mld euro. I choć nasz sąsiad wciąż ma w handlu dodatni bilans, to jest on znacznie mniejszy niż w latach ubiegłych. Niepokoić może to, że eksport wzrósł o 14 proc., tymczasem import aż o 24 proc. Najwięksi partnerzy handlowi nie zmienili się, wciąż są to Chiny, Stany Zjednoczone, Holandia, Francja i Polska. Ale niepokoić może to, że o ile niemiecki eksport do Państwa Środka się prawie nie zmienił, o tyle import wzrósł aż o jedną trzecią. Bilans handlowy jest w tej wymianie ujemny dla Niemiec.
Z czego wynika ten wzrost? - Głównie z odłożonego popytu. Transport przestał być problemem, popyt konsumencki odżył, a przedsiębiorstwa ruszyły, by uzupełniać zapasy, np. z elektroniką przemysłową, gdzie braki są najbardziej dotkliwe - tłumaczy dr hab. Sebastian Płóciennik, który zajmuje się analizą niemieckiej gospodarki w Ośrodku Studiów Wschodnich. Zwraca uwagę, że już w listopadzie i w grudniu widoczne było osłabienie koniunktury w Europie, co odbiło się na imporcie z Chin.
Zbyt duże uzależnienie niemieckiej gospodarki od Chin to zjawisko z punktu widzenia Berlina niebezpieczne. Jest ono analogiczne do zbyt dużego uzależnienia od surowców z Rosji. O ile jednak to odcięcie od Moskwy, które obecnie obserwujemy, mimo znacznej podwyżki cen energii jest tak naprawdę stosunkowo bezbolesne (Niemcy w 2022 r. odnotowały prawie 2-proc. wzrost PKB), to już radykalne zerwanie z Chinami, np. z powodu chińskiej inwazji na Tajwan, miałoby dramatyczne skutki i wówczas recesja byłaby znacznie trudniejsza do uniknięcia.
Chiny wezwały USA do powstrzymania się od eskalowania napięcia po zestrzeleniu balonu
Chiny wezwały USA do powstrzymania się od eskalowania napięcia po zestrzeleniu balonu

Zobacz również
- W Niemczech powoli przebija się świadomość, że trzeba rozluźnić więzy handlowe z Chinami. Ale to nie będzie deglobalizacja, a raczej dywersyfikacja. Oni nie zrezygnują z modelu zorientowanego na wymianę ze światem, tylko przeniosą część zamówień i inwestycji z Chin do innych krajów, np. Indii czy Malezji. Jeśli Niemcy faktycznie planują „chiński decoupling”, to nastąpi on raczej w perspektywie dekady niż dwóch-trzech lat. Oni zainwestowali tam ponad 100 mld euro. Najszybciej wycofają się stamtąd małe i średnie firmy, bo nie mają zasobów, by zmagać się z coraz bardziej opresyjnym chińskim państwem - wyjaśnia Płóciennik.
Choć wyniki właśnie opublikowane przez Destatis nie są jeszcze zbyt szczegółowe, to widać, że Polska wciąż jest piątym najważniejszym handlowym partnerem dla Niemiec; dla nas Niemcy są numerem jeden. Wartość towarów wywiezionych stamtąd do Polski wzrosła o prawie 15 proc., z Polski do Niemiec o 12 proc. Nasza wymiana handlowa nigdy nie była tak duża jak w 2022 r. ©℗
ikona lupy />

Berlin zwiększa import zza Wielkiego Muru

/ Dziennik Gazeta Prawna - wydanie cyfrowe