Subskrybuj nas na Youtube
Nieszczęścia – szkoda, że czasem tylko one – łączą. Tak być powinno. Są chwile, kiedy trzeba i warto wznieść się ponad różnice i podziały. Wyjąwszy zazwyczaj anonimowych hejterów, pozbawionych kultury i rozsądku, albo niemądry materiał w telewizyjnych „Wiadomościach”, w przestrzeni publicznej zapanowały żal, refleksja i współczucie. W tym duchu utrzymane były też komentarze polityków, w tym także liderów politycznych i osób sprawujących władzę: prezydenta, premiera, ministra sprawwewnętrznych.
Zabójstwo prezydenta Gdańska nie stało się też – jak by mogło? – polityczną walutą, przynajmniej nie w oficjalnym obiegu. Niczego innego oczekiwać chyba nie było można. Są przecież granice, których się nie przekracza. Są zasady, których należy przestrzegać i wymagać. Niezależnie od tego, czy pewne działania były podyktowane kalkulacją czy wrażliwością (lub jednym i drugim), dobrze się stało, że obowiązki komisarza Gdańska przejęła dotychczasowa wiceprezydent. Właściwym ruchem jest też rezygnacja partii rządzącej z wysuwania kandydata w wyborach uzupełniających wGdańsku.
Sprawujący władzę, poruszający się dotąd często w sferze komunikacji ze zręcznością słonia w składzie porcelany, tym razem – mimo oczywistej i z wielu przyczyn wynikającej presji – wznieśli się ponad tę swoją słabość. Parlament godnie uczcił wczoraj Pawła Adamowicza. Ale na sali zabrakło m.in. prezesa PiS i wicemarszałków Sejmu z ramienia tej partii. Usłyszeliśmy, że przez przypadek. Być może. Jednak grawitacja znowu zadziałała, a słoń z przytupem znalazł się tam, gdzie był. W takiej chwili naprawdę niepowinien.
